Test: Yamaha Tricity 300

Na zes jaar tegen beter weten in tegen de stroom in te hebben gezwommen is Yamaha bij de 2020 Tricity 300 eindelijk overstag gegaan, door de twee voorwielen van de LMW driewielscooter de spoorbreedte te geven die ‘m geschikt voor het B-rijbewijs maakt. Brussel mag met de nieuwe rijbewijsrichtlijn, die op 19 januari 2013 van kracht is gegaan, weliswaar die maas in de wet hebben gedicht, Boodschappen doen was nog nooit zo leuk, je zou express de melk vergetenmaar dat geldt dus alleen voor diegenen die ’t autorijbewijs na die datum hebben gehaald. Voor iedereen die daarvoor ’t B-rijbewijs heeft gehaald geldt de oude regeling en dat is voorlopig nog wel even de grootste groep.

De Tricity 300 voelt en rijdt als een normale tweewielscooter, maar dan met de extra veiligheid die twee voorwielen bieden ten opzichte van een enkel wiel. De driewieler rijdt echt supergemakkelijk en supervertrouwd, heeft een topsnelheid waarmee je ook ’s nachts nog op de snelweg de maximum snelheid kunt overschrijden, heeft superveel ruimte onder het zadel en is ook nog eens echt superzuinig. Tel daar bij op dat z’n prijs van € 9.399 (€ 8.199 BE) dik 1000 euro onder die van de MP3 350 ligt en we hoeven d’r geen tekeningske bij te maken dat Yamaha een ijzersterke concurrent voor de MP3 heeft neergezet.

Rijdt als een tweewielscooter, riante zit, bagageruimte onder het zadel, vlotte motor die ook nog eens superzuinig is, prijs t.o.v. MP3

Geen TFT display (en dus al helemaal geen Apple Carplay), geen cruise control, geen opbergvakje in de console, prijs t.o.v. XMAX 300