Test: Kawasaki Z H2

“Om bij een 18-jarige gast die net z’n motorrijbewijs heeft in beeld te komen heb je boegbeelden nodig, een vlaggenschip waar naar op wordt gekeken als de ultieme droomfiets, waar hij dan de 125cc versie van heeft,” weet Kawasaki Europa’s Marketing & PK Manager Martin Lambert me te vertellen tijdens de introductie van de Z H2 op de Las Vegas Motor Speedway in ehh… Las Vegas. 200 pk met Supercharger, in een Naked. Moet niet gekker worden“Daarvoor is het ontzettend belangrijk dat je model-families hebt en dat is de reden dat we alle modellen hebben geherpositioneerd. Met als resultaat een Ninja en Z familie, met nu elk een sterke image builder. Ninja H2 bij de H2 familie en nu dus ook Z H2 voor de Z familie.”

Imagebuilders, het is alsof oude tijden weer gaan herleven. Begin jaren ’70 van de vorige eeuw, 1972 om precies te zijn, werd door Kawasaki de Z1 900 op de markt gezet als de meest intimiderende Naked op dat moment, de eerste viercilinder lijnmotor in het groene kamp die destijds insloeg als een bom. Met een topvermogen van 82 pk troefde Kawasaki de Honda CB750 af als de krachtigste Japanse viercilinder viertakt motor ooit gebouwd met een voor die tijd ongekende topsnelheid van meer dan 200 km/u. 

Dat ‘inslaan als een bom’ hoopt Kawasaki dit jaar opnieuw te doen met de lancering van de Z H2, hoewel het speelveld er nu wel compleet anders uitziet. Het is nu niet Honda - het zijn zelfs niet de Japanners, maar de Europeanen die de afgelopen jaren invulling hebben gegeven aan een nieuw segment van Supernakeds, wat eigenlijk verkapte superbikes zijn. Clipons en kuip eraf, breed stuur erop en klaar is Kees, dat idee. KTM zette in 2014 de trend met de 180 pk sterke 1290 Super Duke R (wat een jaar later naar 170 pk moest worden gecorrigeerd), BMW en Aprilia volgden snel genoeg met de 160 pk S 1000 R (die in de praktijk dat vermogen aan het achterwiel bleek te hebben) en 175 pk Tuono V4.

Nu had Kawasaki KTM, BMW en Aprilia achterna kunnen gaan, net als Ducati dit jaar heeft gedaan met de Streetfighter V4, maar je kunt je afvragen in hoeverre het zin heeft om een Supernaked voor het circuit te ontwikkelen, waar je het liefst die fiets weer van clipons en een kuip zou willen voorzien. Nee, het is maar goed dat Team Green het over een andere boeg heeft gegooid, door in navolging van de Ninja H2 en Ninja H2 SX nu de Z 1000 van een supercharger te voorzien. Met als resultaat de meest intimiderende en meest extreme Kawasaki Z ooit. 

Tekst: Ed Smits
Fotografie: James Wright, Ula Sera