Test: Triumph Street Twin

Tekst: Alan Cathcart
Fotografie: Alessio Barbanti and Matteo Cavadini

Op de EICMA in Milaan bleek dat echter een stilte voor de storm te zijn geweest. Zo heeft Triumph haar belangrijkste model, de Speed Triple, voor 2016 grondig vernieuwd, maar dat was de afgelopen maand in Milaan niet het belangrijkste nieuws. Die eer ging uit naar wat ongetwijfeld het belangrijkste nieuwe model van dat John Bloor’s bedrijf sinds hij de Britse motorindustrie in 1990 een nRetro is helemaal hip. Snap ik best...ieuw leven inblies met de wederopstanding van Triumph exact vijfentwintig jaar geleden. Of beter gezegd, modellen, want op die internationale Italiaanse motorbeurs werden maar liefst 5 nieuwe modellen op basis van vloeistofgekoelde paralleltwin motorblokken gepresenteerd – een 900cc en vier 1.200cc dikke twins. Dit collectief vertegenwoordigt de volgende generatie van Triumph’s iconische Bonneville familie van retro-modellen, waarvan er sinds de lancering in 2000 inmiddels meer dan 140.000 wereldwijd aan de man (of vrouw) zijn gebracht. En daarmee een van de belangrijkste modellen van Triumph’s line-up zijn, goed voor tussen een kwart en een-derde van de jaarlijkse verkoop.

Hoewel de nieuwe modellen in Triumph’s thuisbasis in Hinckley zijn ontworpen en ontwikkeld, vindt de productie in Thailand plaats waar Triumph ten zuiden van Bangkok drie fabrieken heeft staan. Daar is de productie van de nieuwe Street Twin al opgestart, welke in januari al bij de dealers in de showroom zal staan als Triumph instapmodel en daarmee in feite het gietwiel T100 Bonneville model vervangt (dat trouwens eveneens al jaren in Thailand werd geproduceerd). De Bonneville naam duidt nu op de complete familie van retro-klassiekers met elk z’n eigen doopnamen T120, Thruxton en Street Twin. De productie van de oude door het  T100 motorblok aangedreven modellen is nu beëindigd, op de Scrambler na die nog in 2016 in productie blijft en waarschijnlijk daarna door nieuw model met 900cc vloeistofkoeler zal worden vervangen.