Test: Triumph Speed 400

Twaalf jaar na de eerste aankondiging een lichte eencilinder te ontwikkelen en Iets meer dan zes jaar na de bekendmaking van de strategische samenwerking met Bajaj heeft de Brits-Indiase connectie in een nieuw instapplatform geresulteerd, dat momenteel uit de Speed 400 en Scrambler 400 bestaat, maar ongetwijfeld in de nabije toekomst met nog meerdere modellen zal worden uitgebreid. 

Vanaf de eerste meter met de Speed 400 waren we meteen overtuigd dat het wachten de moeite waard is geweest en dat Triumph z’n huiswerk ontzettend goed heeft gedaan. De Speed 400 is zeker niet de sportiefste in z’n klasse, maar heeft wel een fijn blok dat ook nog eens verdomd zuinig verbruik van 1 op 28,5 heeft, verdomd gemakkelijk stuurt en qua looks absoluut onderscheidend is ten opzichte van al dat andere in het lichte A2-segment.

Ben je op zoek naar een sportieve Naked, loop dan deze Speed 400 voorbij, maar wanneer je op zoek bent naar iets dat zeer gemakkelijk rijdt en ook nog eens een stijlvolle uitstraling heeft die anders dan al dat andere is, geef dan de Speed 400 eens een kans. Dezelfde stijl en dezelfde kwaliteit en afwerking als z’n grotere broers, maar dan toegankelijk voor het A2-rijbewijs. En dat voor een zachte prijs van € 6.795 (€ 5.985 BE).

Een super fiets, zolang je met rijden z’n naam maar geen eer aan wilt doen…

Fijn blok, zeer net verbruik, fraaie afwerking, prijs

Vering had tikkie (of tik) sportiever mogen zijn, net als de ByBre remmen