Dossier Suzuki GSX-8S - deel 2: het circuit

Bij Suzuki importeur B.V. Nimag zagen ze het in eerste instantie niet zo zitten, maar enthousiast als we al vanaf de eerste kennismaking aan de Côte d’Azur waren leek het ons juist wél een ontzettend goed idee, om de nieuwe GSX-8S een dagje op het circuit uit te laten, het circuit van Mettet waar ondergetekende al ontelbare rondjes heeft afgelegd en al meerdere motoren heeft getest tijdens een van de vele Inter Track circuitdagen. En dus werden, nadat ons de GSX voor een langere periode was toegezegd, de plannen gesmeed. Een dagje knallen op Mettet, plus diezelfde dag ’s ochtends afreizen naar het circuit en "Waarom we met de GSX-8S in hemelsnaam op circuit willen rijden, 't is toch een straatfiets", vraagt de importeuraan het eind van de dag weer terug naar huis, waarvan het deel van Eindhoven tot Mettet (en visa versa) geheel binnendoor. Tweehonderdvijfendertig kilometer enkele reis – 470 km in totaal, plus nog eens pak ‘m beet 100 kilometer op het circuit. Ed zou het deel op straat voor z’n rekening nemen, ik de circuitsessies. 

Om iets voor 8 uur ’s ochtends gaat Ed op pad, met volgens TomTom een verwachte aankomsttijd van ongeveer 11:20 uur, wat mij alle tijd geeft om me goed voor deze test voor te bereiden. De GSX-8S mag dan een sportieve Naked zijn voor op straat die wordt aangedreven door de compleet nieuwe 776cc paralleltwin, die ook in de V-Strom 800DE wordt gebruikt, en zit daarmee wat cilinderinhoud betreft niet al te ver van de échte superbike waarmee het sportieve (circuit)avontuur halverwege de jaren ’80 van de vorige eeuw begon: de GSX-R750. En laat ik nou net zelf de eerste generatie GSX-R750 SRAD met benzine-injectie als circuitfiets in bezit hebben. Een mooie manier om de tijd te doden tot Ed is gearriveerd en tegelijkertijd een zeer goede voorbereiding, "Nou, erm... waarom niet? Toch niks gaver dan een dagje knallen op Mettet?"het zal me straks een goed beeld geven van hoe de GSX-8S zich verhoudt tot een GSX-R van enkele decennia terug. 

Na er al wat mee gestoeid te hebben in de Limburgse heuvels weet ik natuurlijk al een beetje wat ik kan verwachten, maar buiten het Suzuki logo, de blauwe witte kleurstelling en ongeveer dezelfde cilinderinhoud gaat de vergelijking wel mank. Want waar mijn oude Gixxer vooral zwaar en dus allesbehalve flitsend stuurt lijkt de GSX-8S uit een compleet andere wereld te komen. Lichtvoetig, met speels gemak van richting te veranderen en een soepel en krachtig motorblok, dát waren in een notendop vooral mijn indrukken op straat. Gezien het leeftijdsverschil van 25 jaar is een deel daarvan natuurlijk toe te schrijven aan de evolutie die ook bij het bouwen van motoren niet heeft stil gestaan waardoor alles compacter en lichter is geworden, maar ook zeker het concept van
Het blijft een fraai aangezicht, van voren én als je op 't zadel zit en op het fraaie TFT-display uitkijkt

LED wat de klok slaat, hoewel de knippers wel in het accessoirepakket zijn ondergebracht

Het boutje ging de eerste sessie er al uit, maar ook zonder dat boutje kwam de GSX grondspeling tekort een lichte tweecilinder lijnmotor met een sportieve rechtop zithouding en een breed stuur in plaats van een gekuipte viercilinder lijnmotor met clipons speelt hierbij een significante rol.

Het is bijna elf uur als Ed de paddock op rijdt, en terwijl hij aan een welverdiende plas- en koffiepauze begint zie ik op het tijdschema van deze Inter Track circuitdag dat het alweer bijna mijn beurt is om voor de 2^e keer vandaag de baan op te gaan. Dankzij de stevige rit naar Mettet is het motorblok nog lekker warm en ook in de Dunlop Roadsport2 bandjes zit al een lekker temperatuurtje, dus het enige wat mij nog rest is de bandendruk wat verlagen naar een 1,8 bar achter en 2,2 bar voor, zodat deze dadelijk als ze echt goed warm worden gestookt respectievelijk uitkomen op 1,9/2,00 en 2,3/2,4 bar. Ed heeft er zelfs aan gedacht om de GSX-8S bij de naast het circuit gelegen benzinepomp af te tanken, met als plan dat aan het eind van de dag daar weer te doen en en zodoende dus eenvoudig het verbruik op circuit te kunnen meten, hij is duidelijk al wat langer wakker vandaag dan ik. Als ik de bandenspanning verlaag vertelt Ed opnieuw aangenaan door het verbruik te zijn verrast: 10,58 liter benzine op 235 kilometer, die hij in exact 3 uur rijden heeft afgelegd – inclusief twee stops om foto’s op Facebook en Instagram te posten en mij te appen. Volgens hem had ’t verbruik van 1 op 22,2  (4,5 liter voor de Belgen) nog een stuk lager kunnen zijn, als hij de A2 niet met 130 km/u had afgeragd. Benieuwd wat Mettet met het verbruik gaat doen.