Test: Aprilia Tuono 660

Toen de uitlevering van Aprilia’s RS660 november vorig jaar begon zette het een nieuwe norm voor straatlegale sportfietsen. Voor de helft van de prijs van een RSV4 bleek de 660 veel toegankelijker dan de über-Superbike waar ‘ie van was afgeleid, maar minstens zo opwindend te rijden. Zelfs – of misschien wel met name – voor de meer ervaren motorrijders, voor wie de kick van het optimaliseren van remmen, het maximaliseren van de bochtensnelheid en zoveel eerder vol op het gas te kunnen gaan in veel opzichten een veel grotere buzz geeft dan eenvoudigweg het gas opendraaien en vast te houden. 

Zoals beloofd heeft Aprilia daar nu een tweede model aan toegevoegd in vorm van de Tuono 660, die vergeleken met de RS660 nog dichter staat bij de motor waar ‘ie van is afgeleid: de Tuono V4. Sla de technische specificaties er maar eens op na: hetzelfde drooggewicht van 169 kilo als de RS660 (ofwel 183 kilo met volle 15-liter benzinetank); dezelfde Kayaba vering (behoudens de afwezigheid van instelbare ingaande demping), dezelfde Brembo Monobloc radiale remmen en dezelfde Ride-by-Wire Italië op rood en de Britse grenzen al een tijdje op slot, maar ja.. als de berg niet tot Mohammed komtmet vijf verschillende rijmodi verdeeld over twee verschillende families: Road en Track. Dan is er nog dezelfde APRC elektronica die van de RSV4 is afgeleid, met ATC tractiecontrole, AWC wheelie controle, AEB elektronische motorrem, AEM motormapping en ACC cruise controle.

De enige verschillen tussen de RS en de Tuono 660 zit ‘m in de tweerichtings quickshifter en de 6-assige IMU die tractie en ABS hellingshoek afhankelijk maakt en bochtenverlichting aanstuurt, standaard op de RS - optie op de Tuono. Buiten dat zijn de verschillen tussen de twee modellen minimaal. Te beginnen met de zit, die op de Tuono meer rechtop is dankzij de 50mm risers die vergoten zijn in de bovenste kroonplaat en waaraan een eendelig taps toelopend aluminium stuur is bevestigd, en de voetsteunen met vibratie-dempende rubberen inserts die ietwat lager en naar voren zijn geplaatst. Met als resultaat een meer ontspannen en ruimere zit dan de RS, met hetzelfde 820 mm zadel dat dusdanig slim is gevormd dat het lijkt alsof de motor geschikt is voor motorrijders van de meest uiteenlopende posturen. Aprilia heeft ook subtiele aanpassingen aan de geometrie gedaan voor redenen mij enigszins ontgaan. Het balhoofd is onder een iets steilere hoek gezet, Dan gaan we gewoon effe bij vriend en Aprilia dealer Dearden Motorcycles op de koffie. Dankuwelzeerbeleefdwat heeft geresulteerd in een fractioneel kleinere wielbasis en een dito meer naloop. Als je 't mij vraagt was de geometrie bij de RS 660 al spot-on en hebben de aanpassingen geen impact op de Tuono gehad, dus waarom ze 't hebben gedaan is mij een raadsel. 

Ook aan het verder identieke 659 cc paralleltwin motorblok heeft Aprilia een paar kleine aanpassingen gedaan, om strategische redenen. Ten opzichte van de 100 pk van de RS660 heeft Aprilia het topvermogen van de Tuono 660 op 95 pk gezet, ofwel 70 kW, dat bij hetzelfde toerental van 10.500 tpm wordt afgegeven, met de begrenzer op 11.500 tpm gezet. Het maximum koppel is daarentegen met 67 Nm bij 8.500 tpm bij beide modellen gelijk. De reden voor de missende 5 pk zit ‘m in de Europese homologatieregels voor het A2 rijbewijs, die voorschrijven dat het oorspronkelijke vermogen van een blok dat naar 35 kW voor het A2 rijbewijs wordt teruggetuned, maximaal het dubbele van die 35 kW mag zijn, dus 70 kW. Dit minimale verschil heeft echter geen invloed op het rijgenot van de Tuono, zo ontdekte ik tijdens een eerste test in eigen land in de omgeving van Hampshire op een demo Tuono 660 van mijn bevriende Aprilia dealer net buiten Southampton als alternatief voor de vanwege COVID-19 reisbeperkingen geschrapte persintroductie in Italië. Het door Dearden Motorcycles beschikbaar gestelde model was echter volledig standaard, dus geen quickshifter en geen bochten-ABS. De fun was er echter niet minder om.

Tekst: Alan Cathcart
Fotografie: Oli Tennent