Zoeken

Multitest Middenklasse Nakeds

Yamaha MT-09 SP

12 juni 2018

De MT-09 voelt fors aan in dit gezelschap. Terwijl het bepaald geen zware motor is, met 193 kilo rijklaar is hij zelfs licht te noemen voor een 850 (want dat is het). De zitpositie is meer rechtop dan op de KTM en de Triumph, het zit wat tussen een
Da's nou typisch MT. Zit overigens prima. Kentekenplaathouder is een kwestie van smaak.

Er zit een Öhlins op ja, maar het lijkt een beetje een nagedachte. Voorvork springt er wel uit zo
allroad en een gewone naked in, met een vleugje supermoto. Je zit wel ruim, met een stevig zadel dat hoger voelt dan op de gewone versie.

Deze SP-versie is veel stugger gedempt dan de gewone MT-09 en daardoor veel agressiever te rijden. Hij heeft echter niet het superlichtvoetige van de KTM of het uitgebalanceerde strakke van de Triumph, het voelt wat minder geraffineerd aan. Iets meer veervoorspanning op de voorvork gaf een zekerder gevoel, maar de achtervering is vreemd gedimensioneerd. Voor een fatsoenlijke negatieve veerweg moet je de veervoorspanning zo’n beetje op minimum zetten, terwijl het voor het uitaccelereren van bochten beter voelt als je hem juist wat verder opschroeft – maar dan staat hij al snel helemaal bovenin zijn slag. Ondanks dat de vering volledig instelbaar is, ben je dus beperkt in de mogelijkheden. Neemt niet weg dat je wel degelijk hard kan sturen, je hoeft niet zomaar te lossen bij de andere twee. De goede trekkracht vanaf lagere toerentallen helpt daarbij, de MT-09 benut zijn iets grotere cilinderinhoud goed. Een minpunt blijft het aan/uit-effect van het gas vanaf en naar gesloten gas, met name dan in de A-modus - die wel de leukste is voor een rondje poken. Ook vond ik hem best wel trillen voor een driepitter; de Tracer 900 die ik recent reed had dat veel minder.

Dat blok, beduidend betere vering dan standaard MT, wheelies

Het blijft een buitenbeentje - eerder een naakte Allroad, quickshifter niet optimaal