Dubbeltest: Harley-Davidson Forty Eight Special - Iron 1200

Naast ‘Custom Build by the Company’ zijn de nieuwe Iron 1200 en Forty-Eight Special vooral ook twee mooie voorbeelden van hoe kleine details een grote impact kunnen hebben. We hebben ons d’r in het verleden wel eens laatdunkend over uitgelaten, dat het jaarlijkse grote nieuws van Harley zich vooral concentreert op een boutje hier en een schroefje daar, maar ergens kun je ze geen ongelijk geven. Zeker niet wanneer je tot de ontdekking komt dat dankzij dat kleine verschil er ineens een Andere kleur, óók okselfris!compleet andere motor staat. De achterliggende gedachte van beide modellen mag dan compleet anders zijn geweest, als in zoals gezegd een grotere cilinderinhoud voor de Iron en meer comfort voor de Forty-Eight, als onderdeel van het Sportster platform komen beide modellen behoorlijk veel overeen: frame, motorblok en achtervering zijn bij beide motoren identiek, de verschillen zitten met name in de tank, de voorvork, het voorwiel, de voetsteunen en het stuur. 

En dat zijn precies genoeg onderdelen geweest om twee totaal verschillende motoren te creëren, zo blijkt al snel tijdens de trip door het bergachtige landschap ten zuiden van de Kroatische kustplaats Split als onderdeel van Ride, Ride, Slide, het door Harley opgezette event om ons kennis te laten maken met drie compleet verschillende aspecten die Harley allemaal biedt. “Bij Harley-Davidson denken veel mensen maar aan één model, maar Harley heeft maar liefst 34 verschillende modellen in haar gamma. Dat zijn er méér dan bij de meeste concurrenten. En elke Harley is weer anders dan de rest.” Dat hadden we het afgelopen jaar al ontdekt tijdens de Zit misschien niet zo comfortabel als de Forty-Eight, maar dit stuurt echt wel veel beterpresentatie van de compleet vernieuwde Softail familie in Catalunya, waar we vier van de toen acht (inmiddels negen) nieuwe Softails aan de tand konden voelen, dat bleek de eerste rijdag van Ride, Ride, Slide op twee Touring modellen Road Glide en Street Glide opnieuw en dat is nu bij de twee nieuwe Sportsters wederom niet anders. 

Net als de eerste dag met de twee dikke Glides rijden we met de twee nieuwe Sportsters precies zoals de gemiddelde Sportster rijd(st)er dat doet. Niet zozeer wat tempo betreft, dat volgens ons toch echt een stuk hoger ligt dan dat de gemiddelde Harley-rijder, maar wel wat het aantal (koffie)stops betreft. Tijdens de briefing geeft Elwood aan dat er ongeveer elke drie kwartier zal worden gestopt, hetzij voor koffie of lunch, hetzij voor de broodnodige fotoshoots. “Logisch, veel verder kom je ook niet op een tank met de Forty-Eight,” grap ik ad rem, maar dat wordt meteen door Elwood weerlegd. Volgens Harleys PR man moet je met de 7,9 liter Peanut benzinetank toch echt wel 150 kilometer kunnen rijden, zo niet meer. Nu zal dat in theorie wel kloppen, als je rekent met een gemiddeld -en haalbaar- verbruik van 1 op 20 (5 liter op 100 km voor de Belgische lezers onder ons), maar met pak ‘m beet een litertje of twee reserve (0,5 Gallon ofwel 1,9 liter zou niet onlogisch zijn) zal het benzinelampje dan ergens na 6 liter gaan branden, ofwel zo rond de 120 kilometer.