Megatest: KTM Duke familie

Dat de 690 Duke R, ondanks dat ik er niet écht een goed gevoel op had, de 1290 Super Duke R flink partij weet te geven spreekt boekdelen over de fiets, waarmee enkele jaren geleden als bijprogramma van het WK Superbike werd geracet, maar mijn verbazing is nog groter als aan het eind van de sDe 1290 Super Duke R geen beest? Nog nooit met deze Race uitvoering gereden zeker?essie blijkt dat ik in gevecht met de race versie was geweest. De volgende sessie begrijp ik echter waarom de Brit op het bochtige deel langzamer was, de race versie van de 1290 Super Duke R is zo extreem snel, dat het lijkt alsof iemand het circuit heeft ingekort. Mijn tweede sessie, op de 1290 Super Duke R Racer, begint dan ook langzamer dan ik in sessie 1  met de 690 Duke R was. Daarna gaat het echter met grote stappen vooruit: Jeremy McWilliams helpt me een handje op weg door me de beste lijn te tonen in het lastige laatste deel, waardoor het potentieel van de Racer ten volle kan worden benut. Wat een feest, de motor stuurt haast nét zo lichtvoetig en direct als de 690 Duke, maar beschikt wel over een topvermogen dat nóg sterker dan de al niet te misselijke 180 pk van de standaard Super Duke.

Van 690 Duke R naar 1290 Super Duke R is al een flinke stap, de Racer doet dáár nog een kolenschep bovenopTen opzichte van de 1290 Super Duke R zijn er bij de Racer behoorlijk wat aanpassingen gedaan. Op motorisch gebied is de standaard uitlaat voor een compleet Akrapovic systeem ingeruild, wat heeft geresulteerd in een toename van 12 pk aan topvermogen en 5 Nm meer koppel, daarnaast is een andere mapping voorzien waarvan als enig verschil de directere gasrespons is. De ride-by-wire overbrenging van de 1290 Super Duke R Racer is echter nog steeds geen 1 op 1, tijdens de testfase had Jeremy dat eenmaal geprobeerd, maar het had de Super Duke totaal onrijdbaar gemaakt. Volgens Jeremy ligr de initiële gasopname nu op ongeveer -20%. Het andere uitlaatsysteem en de mapping is echter niet het enige wat is aangepast, de lengte van de achtershock is vergroot om meer grondspeling te creëren, aan de voorkant is een ander type voorvork g 
Van welke kant je 'm ook bekijkt, de 1290 Super Duke R is supervet
 
emonteerd en daarnaast is nog een waslijst aan PowerParts op de Racer geschroefd.

De verschillen tussen de 1290 Super Duke R en de Racer zijn enorm. De oneffenheden worden beter geabsorbeerd, de motor houdt beter zijn lijn en kan bovendien krapper worden gestuurd, maar het meest indrukwekkend is nog wel het vermogen dat me elke keer weer op het rechte stuk lanceert. De tractiecontrole staat gewoon op aan, net als het ABS, maar geen enkel moment dat me dat in de problemen brengt. In de bochtige snelle sectie komt het voorwiel dankzij de hoogteverschillen ronde na ronde los, maar waar na de eerste rechterknik onder volle acceleratie het voorwiel bij de Racer telkens los komt blijft dit bij de standaard Super Duke netjes aan de grond. De 1290 Super Duke R Racer heeft mijn mening over de Super Duke compleet bijgesteld: dacht ik vorig jaar nog dat de fiets een beest was, maar dan wel met een muilkorf om, met deze Racer laat KTM zien welke potentie de 1290 Super Duke R werkelijk heeft.