Vergelijk: MV Agusta F4RR vs. Ducati 1199 Panigale S Tricolore

Terwijl we ook ons eigen vloeistofniveau weer op peil brengen maken we in de zinderende hitte van de pauze gebruik om beide motoren nog eens nader te bestuderen en een tussentijdse balans op te maken. Met beide motoren is het in Nederland afzien in het kwadraat en is het niet de vraag of, maar wanneer je je rijbewijs in zult mogen leveren, laat staan het oerwoud aan drempels die vanwege de sportieve zithouding en stugge vering een aanslag op je ledematen zullen doen. Pas op Duitse Autobahn kan het vermogen m 
De knoppenwinkel bij Ducati blijft wennen. De achtershock is van progressief naar lineair om te zetten

Leverbaar in alle kleuren, zolang het maar rood/wit/groen is
 
Oogt strak en slank, en dat is 'ie ookin of meer volledig worden benut, waarbij het opmerkelijk is hoe ontzettend stabiel de motoren op topsnelheid zijn. Beide motoren weten probleemloos het cijfer 299 in het digitale display te projecteren, maar bij 287 km/u nemen we dat voor kennis aan. De winddruk op de rugzak is bij die snelheid zo hoog dat het echt een issue begint te worden, maar zowel de F4RR als de Panigale zijn op dat moment nog lang niet aan het einde van hun latijn en beuken, indien toegelaten, onverminderd door.

Trouwens, over displays gesproken: bij de Panigale is een heus TFT scherm toegepast dat in de juiste instelling (te kiezen valt uit witte achtergrond met zwarte letters en zwarte achtergrond met witte letters) bij elke stand van de zon perfect is af te lezen en omvat een waslijst aan informatie die niet alleen voor supersportbegrippen heel erg uitgebreid is. Met de bovenste menuknop op de linker armatuur kan links onder de grote snelheidsmeter een kilometerteller, twee tripmeters en een reservetripmeter worden geselecteerd, terwijl met de onderste menuknop de buitentemperatuur, koelvloeistoftemperatuur, de gereden tijd, gemiddelde snelheid, het gemiddelde verbruik en het actuele verbruik kan worden opgeroepen. Naast de snelheidsmeter wordt met een groot cijfer de gekozen versnelling geprojecteerd, terwijl in de digitale toerenteller die van linksonder naar rechtsboven doorloopt bij elke duizend toeren het bijbehorende cijfer groter wordt getoond, waardoor op elk moment eenvoudig het toerental is af te lezen. Wanneer het tijd is om te schakelen lichten vanaf de zijkant naar boven rode schakelindicatoren op, wat in het menu ook nog eens naar eigen geur en smaak valt in te stellen. M 
Aandacht tot in het kleinste detail is het handelskenmerk van MV Agusta. Ook de knoppenwinkel van MV is niet perfect

Wat zegt u? U wilt een nier afstaan voor deze F4RR? 
 
Twee cilinders meer, en dan nog maar amper breder dan een twinet de middelste menuknop kan de rijmodus worden geselecteerd, waarbij te kiezen valt uit Rain, Sport en Race. Aan elke rijmodus is niet alleen de motormapping, maar ook het ABS, de elektronische motorrem, de tractiecontrole en de elektronisch geregelde vering gekoppeld. En alles uiteraard nog geheel naar eigen geur en smaak in te stellen. En denk je dat je alles hebt ontdekt, dan is er nog de Race-modus waarbij de layout van het display volledig op de schop wordt gegooid en er prominent een laptimer in het beeld verschijnt. Het enige wat ontbreekt is een Wifi verbinding om realtime je aandelen te controleren, maar de engineers uit Bologna zijn wel zo slim geweest om, wanneer je de instellingen volledig hebt verneukt, een ‘als-ge-ut-ni-meer-wit’ default optie toe te voegen waarmee alles naar fabrieksinstellingen kan worden teruggezet.

Vergeleken met de Panigale is het met de F4 maar karig gesteld. Het digitale display heeft weliswaar dezelfde licht/donker of donker/licht keuze voor wat betreft achtergrond en cijfers, maar is een ‘gewoon’ LCD scherm en daardoor fors minder goed afleesbaar. De snelheidsmeter is prominent in beeld en daardoor niet te missen, net als de toerenteller die bovenlangs loopt, de versnellingsindicator en de gekozen rijmodus, maar daar houdt het wat afleesbaarheid betreft wel bij op. Voor de tripmeter is rijdend haast een leesbril vereist terwijl iets simpels als een klokje door ons niet kon worden ontdekt. De controlelampjes zijn bovenlangs in een aangrenzende console ondergebracht, maar ook die, een MV kwaaltje,  blinken niet uit in zichtbaarheid waardoor het meermaals onopgemerkt bleef als we weer eens waren vergeten het knipperlicht uit te zetten. Iemand als uw hoofdredacteur heeft dat nou eenmaal echt nodig. Net als bij de Panigale kan in het display de hele fiets worden geconfigureerd middels een menuknop in de linker armatuur. D
En eerlijk gezegd... of je nou op de Duc zit

..of op de MV, dit is toch gewoon genieten met een hoofdletter?e F4 heeft de keuze uit vier rijmodi die via de startknop kunnen worden geselecteerd: Rain, Normal, Sport en Custom, waarbij de laatste de mogelijkheid biedt een vijftal parameters van de motormapping te configureren. Ook bij de MV geldt dat aan de verschillende rijmodi een voorgeprogrammeerde stand van tractiecontrole, de elektronisch geregelde motorrem en afstelling van de vering is gekoppeld. En mocht dit niet uitgebreid genoeg voor je zijn dan heeft MV ook nog een ABSversie in huis waarbij ook het ABS geheel naar wens kan worden ingesteld. Het enige wat de F4RR ontbeert is een defaultoptie om terug te kunnen keren naar de fabrieksinstellingen, mocht je het spoor volledig bijster zijn geraakt. Het is dus aan te raden ergens een notitie met standaardsettings onder het zadel te frotten.

Bij beide motoren was elektronica overduidelijk het toverwoord, hoewel men bij Ducati duidelijk een stap verder is gegaan. Beide fietsen zijn van elektronisch geregelde Öhlins vering voorzien, hoewel de connectoren op de voorvork van de F4RR er net wat netter uitzien. Beide fietsen hebben zoals gezegd volledig instelbare tractiecontrole, die ongemerkt z’n werk goed doet door naast ontsteking en injectie de beweging van de gasklep via ride-by-wire te controleren. En dat geheel onafhankelijk van elkaar en afhankelijk van de mate waarop de computer ingrijpen nodig acht. Wat op zijn beurt weer afhankelijk is van wat je als rijder aan het doen bent. Wordt bij rustig rijden onverhoopt wielspin geconstateerd, dan zal het systeem dat als gevaar zien en acuut ingrijpen, terwijl op ‘van dik hout zaagt men planken’ niveau dat eerder als gecontroleerde wielspin zal worden zien. Uiteraard ook afhankelijk van de hellinghoek die op dat moment door de sensoren wordt gemeten. Bij de Panigale is daarnaast ook nog iets als een wheeliecontrole geïmplementeerd, terwijl bij de F4RR in tegenstelling tot de Panigale in de Rain modus nagenoeg het volledige vermogen beschikbaar is. Bij de Panigale zal je het in die stand met 120 pk moeten doen.