Test: Suzuki V-Strom 1000 vs Kawasaki Versys 1000 Grand Tourer

Gezegend met eerdere ervaring op de Versys valt me op hoe heer hoofdredacteur vol verbazing van de Kawa afstapt na zijn eerste rit. 'Zo, dit zou zou wel eens de meest onderschatte motor van jaar het kunnen zijn!' is zijn reactie. Dit doet mij denken aan mijn eigen verbazing de eerste keer d 
Niet alleen onooglijk, maar met z'n vier-in-lijn ook nog eens behoorlijk onconventioneel. Dikke kans dat je daardoor nooit zult ervaren hoe geweidig 'ie rijdt
 
Team Green doet tegenwoordig goede zaken met Akrapovic. De remmen zijn krachtig genoeg om de Versys voor trekkers te behoeden op de dijkat ik meters mocht maken op de Versys. En juist deze verbazing geeft aan dat het design van de Versys niet in één lijn ligt met de rij-ervaring die deze tweewieler biedt. Om van mooi of lelijk maar niet te spreken doen we de marketingafdeling na en noemen we de Versys functioneel. Zeker niet elegant, geraffineerd of (Excuus, beloftes kunnen door het raam. TR.) mooi. Daar, het moet er toch echt uit. De Versys is niet mooi.

De eerste visuele indruk is dus als schuldige aan te wijzen als de verwachtingen naar een nulpunt zakken bij de eerste kennismaking met deze Allroad. En dus wil ik vanaf deze plek iedereen aanmoedigen over de eerste twijfel heen te stappen en een poging te wagen op deze Versys. Want het ding. Rijdt. Fantastisch! Waar je door het lompe uiterlijk en de vier-in-lijn verwacht moeite te zullen hebben met de eerste meters is de werkelijke ervaring er één van gemak, lichtvoetigheid en souplesse. Het blok biedt vanuit het laagste toerental direct bruikbare drive en pakt daarbij zijdezacht en toch vol dadendrang op. Dadendrang kan hierbij worden gelezen als 'een eindeloze zee aan koppel', want de krachtexplosie die zich onderin ontwikkelt is ongekend binnen allroadland.

Die grote blikken doos onder de motor? Nee, die is niet om je brood in op te bergen

De Versys laat zich zonder gebruik van de koppeling met gemak op het achterwiel gooien. Het vermogen en de manier waarop dit naar buiten komt is misschien wel de sterkste kant van de Versys. Het rijwielgedeelte is daarbij goed voor elkaar. De motor laat zich letterlijk de bocht in denken zonder op neutraliteit in te boeten. Eénmaal in de bocht valt wel op dat de achterkant wel heel erg comfortabel afgeveerd is. Opvallend, want tijdens de eerste kennismaking met de Versys hadden we hier geen last van. W 
Ziet er verfrissend uit en zo rijdt 'ie ook. Suzuki heeft weer een verkooptopper in huis
 
Het ontwerp van de achterkant had wat spannender gekund. Remmen doet de Soes uit de kunstaarschijnlijk zijn de koffers die toen niet en nu wel gemonteerd zijn hier debet aan. Daarnaast is dit simpel op te lossen met één draai aan de praktisch geplaatste stelknop waarmee de veervoorspanning achter verhoogd of verlaagd kan worden. Aan de voorkant is er met een mix van comfort en feedback verder geen reden tot klagen.

Comfort is ook de omschrijving van de zitpositie. De Versys geeft een echte 'in de motor' ervaring en het stuur zit precies daar waar je het zou verwachten. De zitpositie draagt nog eens bij aan het gemak waarop de Kawasaki van richting te veranderen is. In de zeer goede spiegels zie je met gemak wat er achter je gebeurd, waardoor je je weer beter kunt richten op wat er voor je gebeurd. En als wat je ziet je niet bevalt werken de remmen in samenwerking met het ABS gewoon goed. Het eerste aangrijppunt is misschien wat vaag, maar bij doorremmen is er meer dan voldoende remkracht voorradig. Daarbij is boer Jansen van de hoek zo aardig om ons een kans te geven de remmen écht goed te testen. Door met zijn traktor in een blinde bocht een stel fietsers in te halen krijgt Ed, voorrop en op de Versys, de kans te ervaren dat de motor tijdens een noodstop nog goed bestuurbaar blijft. Helaas moet de linkerkoffer hierbij zijn meerdere erkennen in een traktorwiel van 1 meter doorsnede. Waar eens een koffer zat zit nu een gat aangekleed met een zielig stukje plastic. Zonder ABS was de koffer waarschijnlijk niet de enige die was gesneuveld waarmee het remsysteem zijn bestaansrecht maar weer 's bewijst.

Schiet me ineens te binnen, thuis nog het gras maaien