Introductie Honda CB500F en CBR500R

'Nou, ik vind 'm nog het meeste lijken op'... volgens sommigen is het design van Japanse motoren uitwisselbaar. De CB heeft daarbij nog aardig veel weg van andere Honda's.. en da's dan weer geen toeval

Het veelzijdige dagprogramma begint bij de naakte CB. Heeft nog best wat weg van de Hornet en dat staat ‘m niet verkeerd. Dat de complete achterpartij gedeeld wordt met de gekuipte R versie is een pré in dit geval, het tweedelige zadel geeft ‘m net iets sportievers en dat zal zeker aandacht trekken van de potentiele koper. De eerste meteres geven een goede indruk, de motor voelt in stadsverkeer zeker niet zwaar of log aan, maar al evenmin als een brommer. Met de zithoogte zoals ze is en de plaats van handen en voeten lijkt dat hele ‘big bike’ idee zijn vruchten af te werpen.  Qua vermogen verrast de motor vooralsnog niet, maar dat verandert als het gas even later wat verder open kan. De motor trekt er nog aardig aan en weet het Spaanse spitsverkeer moeiteloos het hoofd te bieden.  Ook de eerste kilometers op de snelweg, om van de kust snel de heuvels in te komen, stellen niet teleur. Met een top van ergens rond de 175 zonder hulp van slipstream of vals plat zit er in elk geval genoeg in om ook in eigen land serieus vooruit te komen. Vanuit het zadel heb je gelijk mooi overzicht over de digitale tellers (opnieuw is de toerenteller niet enorm leesbaar uitgevoerd, maar het kan erger. Bovendien heb je deze op een dergelijke motor niet superveel nodig) en de knoppen die we ook kennen van de andere Honda’s. Opnieuw heeft Honda gekozen voor deze opstelling met richtingaanwijzers en claxon ‘omgekeerd’ wat sporadisch nog een willekeurige ‘Pép’ tot gevolg heeft, maar snel went. De logica blijft hetzelfde. De bediening is verder dik in orde, wat ook in de verwachting ligt. Een licht bedienbare koppeling, trefzekere bak en verder werkt alles precies zoals je zou verwachten.

Maar het echte werk begint pas als de heuvels zich aandienen. Inmiddels zijn we enigzins gewend aan het tweecilindertje en dat valt helemaal niet tegen. Het lijkt sterk op een Kawasaki, maar loopt toch anders. Souplesse is het toverwoord, lineair komt er vlak achter. Want of je nou hoog of laag in toeren rijdt, het is eigenlijk altijd wel goed. Het grootste verschil met de NC700 serie is dat de CB wél veel toeren mag draaien en dat dan ook graag doet. Dat je de toerenteller niet echt nodig hebt blijkt uit het feit dat je op gevoel vanzelf al schakelt rond de 9000 toeren, vlak voor de rode streep en voordat de toerenbegrenzer ingrijpt. Dat bewijst ook gelijk dat de heren engineers helemaal zo gek niet zijn geweest met het ontwikkelen van het blokje, je haalt er ook echt precies uit wat er in zit zonder het idee te hebben tekort te komen. En dat hele 35 kW verhaal, vooral niet te zwaar aan tillen. Eigenlijk is het precies genoeg vermogen, veel meer en je kunt het niet overal kwijt, veel minder en je krijgt toch een amechtig gevoel. Hoewel niet alle wegen in deze tijd van het jaar, rond dit tijdstip even goed begaanbaar zijn en dankzij een interessante combinatie van nattigheid en los grind de motor toch heel af en toe wat laten ontsporen ligt het niet aan het vermogen. De handling die er bij komt is de kers op de taart; zodra de omstandigheden het toelaten worden alle 192 kilo’s (exclusief berijder) opvolgend op de linker- danwel rechter zijkant gegooid en ligt het tempo op zodanig niveau dat de gedachten al snel afdwalen naar onderonsjes met andere, veel zwaardere motoren. Vakantie aan de Cote d’Azur, rondje Gorges du Verdon, liefst met een zwetende GS in het vizier. Dat vertrouwen is niet alleen afkomstig van de geometrie en het gewicht, maar eveneens van de juiste bandenkeuze (en maat, dus toch), vering setup en zitpositie. Dat hele ‘big bike’ idee begint meer en meer vanzelfsprekend te worden en geen moment heb je het idee met een lesmotor op weg te zijn. Maar nu we er toch over beginnen; ook daarvoor is de CB een ideaal ding. Wegens bovenliggende redenatie en de samenvatting van alle eigenschappen die we ook reeds genoemd hebben. Komt die ER-6 Toch nog weer om de hoek kijken... precies dat kan de CB ook, misschien zelfs beter. Dus is de motor breed inzetbaar als lesfiets, eerste motor, tweede motor en net zo eenvoudig als vierenveertigste motor.  De remmen maken het verhaal compleet; de enkele schijf met tweezuiger klauw ogen misschien niet super indrukwekkend, ze geven wel voldoende gevoel om te weten wat er onder je gebeurt en zijn hard genoeg in te knijpen voor ruim voldoende vertraging. En uiteraard houdt het ABS alles in het gareel.

In dit geval is het Spanje, maar Ardennen, Ardèche of Central Massif kan net zo makkelijk. Of Oud Zuid, wat geeft 't