Introductie: Dunlop Sportsmart 2

In hartje Frankrijk ligt het plaatsje Montluçon. Daar staat de fabriek waar Dunlop zijn motorbanden (en banden voor lichte vrachtwagens) maakt. Motorfreaks mocht een kijkje nemen in de fabriek, waar bepaalde onderdelen van het productieproces angstvallig worden afgeschermd van pottenkijkers. De machines die bijvoorbeeld de JLT-draden op het karkas plaatsen zijn absoluut off-limits, zelfs voor Dunlop-personeel. A 
 
 
lleen de mensen die de machine bedienen mogen er in de buurt komen. Deze machines vertegenwoordigen het intellectuele eigendom van de JLT-technologie en zijn extreem concurrentiegevoelig. Er worden miljoenen euro’s gepompt in R&D en geen enkele fabrikant wil zijn nieuwe technieken terugzien in de volgende band van de concurrent.

In de fabriek staan dampende, stampende machines het proces van rauw materiaal naar glad bandje af te werken. Blokken natuurrubber worden in lange stroken gegoten, in kleinere stukken geknipt, en samen met synthetisch rubber, silica, roet, olie en andere (geheime) additieven samengesmolten tot verschillende compounds. Op andere machines worden deze compounds in peperdure mallen versmolten (gevulkaniseerd) met de op andere machines vervaardigde karkassen. Staaldraden, die verwerkt zijn in de wang van de band en in de JLB, worden aaneen gesponnen en ‘gecoat’ met een laagje rubbercompound, wat uiteindelijk aan de toplaag wordt vast gesmolten.

Het is een ingewikkeld proces en het maakt dat je met andere ogen gaat kijken naar iets wat op het eerste oog zo simpel lijkt: een ronde rubberen hoepel.