Introductie: Ducati Hyperstrada en Diavel Strada

De ondanks de goede weersvoorspelling toch maar wel meegenomen regenkledij kan vandaag in de koffer blijven bij deze introductie van de Hyperstrada en Diavel Strada, die door Ducati op het eiland Corsica is georganiseerd. Voor deze test heeft Ducati voor ons een route van zo’n 125 kilometer ingepland, wat misschien niet bepaald indrukwekkend klinkt, maar op Corsica toch echt flink aanpoten is. Je meent het, regent het in Nederland?Met meer bochten per kilometer dan Euroknallers bij de Albert Heijn is Corsica een waar walhalla voor motorliefhebbers en eeneiland waar je absoluut (al is het maar een keer in je leven) moet zijn geweest. Krappe bochten, snelle bochten, strak asfalt en asfalt van emm... Belgische kwaliteit, mooier dan dit kan bijna niet en het is deze mix die het eiland tot perfect testcircuit maakt.

We starten de dag op de Hyperstrada, wat – zo werd tijdens de presentatie wel duidelijk – voor Ducati een ontzettend belangrijk model is. Meest in het oog springend verschil tussen de Hyperstrada en de Hypermotard is de toevoeging van twee 25 liter lichtgewicht half-harde zijkoffers (met fraaie Ducati binnentas) en een windscherm, waarmee je op de snelweg beter uit de wind wordt gehouden. De koffers worden met de contactsleutel bevestigd aan de fraaie steun met geïntegreerde handgrepen voor de duopassagier die aan het kontje is aangebracht. De steun biedt bovendien nog ruimte voor een optionele 31 liter topkoffer, wat de totale opbergruimte op 81 liter brengt,  
Op het oog zou je denken, een windscherm en een paar koffers, maar daar daar houdt de lijst met aanpassingen bij de Hyperstrada niet mee op. Hoewel dit wel z'n speerpunten zijn...

Nou, hier op Corsica is het ook écht afzien hoor...
 
Het compleet digitale display is overzichtelijk, maar een versnellingsindicator ontbreekt. De Sachs achtervering is volledig instelbaar, helaas is dit bij de voorvering niet het gevalmeer dan voldoende voor een weekje er tussenuit. Om z’n toerkwaliteiten verder te onderstrepen zijn ook twee 12 volt aansluitingen voorzien, een voor de rijder en een voor de duopassagier, terwijl ook het voor- en achterspatbord is verlengd en een carterbescherming is aangebracht.

Om de motor gebruiksvriendelijker te maken heeft Ducati bovendien de veerweg met 20 mm verlaagd, waarmee de zithoogte van de Hyperstrada op 850 mm is gebracht. Daarnaast is het stuur middels risers met 20 mm verhoogd, waardoor een meer toeristische zit is ontstaan. Mocht die 850 mm trouwens nog te hoog voor je zijn, dan heeft Ducati ook nog een 20 mm verlaagd zadel in het accessoire pakket. Tot slot is de Hyperstrada ook nog van een middenbok voorzien, wat wel zo handig is als bijvoorbeeld de ketting moet worden gesmeerd.

Hoewel het verschil in zithoogte met de Hypermotard slechts 20 mm is, is het in de praktijk goed te merken. Het zadel is met een kuiltje uitgesneden, waardoor je meer in de motor zit. De afstand tot de voetsteunen is niet te krap, het stuur zit redelijk dichtbij waardoor een ontspannen zithouding ontstaat. Met mijn lengte van 1.72 weten mijn voeten redelijk goed contact met de grond te maken, wat bij de Hypermotard nét wat moeilijker gaat. Laat staan de Hypermotard SP, die over een zithoogte van 890 mm beschikt en waarbij een keukentrapje geen overbodige luxe meer is. Ter compensatie van de totaal verregende launch van die Hypermotard en Hypermotard SP was er van deze fietsen elk een naar Corsica gebracht, zodat direct het vergelijk kon worden gevoeld. Toch, ondanks de extreem hoge zithoogte van de Hypermotard SP ging dáár mijn persoonlijke voorkeur wel naar uit, de zit op de SP is beduidend agressiever en sportiever, waardoor je meer druk op de voorkant kunt uitoefenen en bovendien heerlijk over het vlakke zadel kunt schuiven, maar daarover meer in het kader van de SP.

Terug naar de Hyperstrada, waar het eigenlijk hier op Corsica allemaal om is te doen. We zeiden het al, Corsica is een waar motorparadijs waar je in een dag meer bochten dan in Nederland in een heel jaar voor je kiezen krijgt en waar het beste uit de Hyperstrada kan worden gehaald, maar door z’n diversiteit ook de beperkingen van de fiets worden blootgelegd. Het tempo van onze Franse voorrijder Fabien (zou het aan de naam liggen?) zit er goed in (en dan drukken we ons nog voorzichtig uit), maar hij is hier ongetwijfeld al vaker geweest en weet precies waar de listige punten zijn. Wij weten dat -uiteraard- niet, waardoor er meer dan eens halverwege een aaneensluiting van bochten (een gemiddeld Grand Prix circuit heeft een langer recht stuk dan de wegen hier op Corsica) moet worden gecorrigeerd omdat de weg nét wat anders loopt dan we hadden gedacht. Bovendien is het asfalt in de ochtend met regelmaat van Belgische kwaliteit en worden we meer dan eens door zand en steentjes op de weg verrast. Perfecte omstandigheden om het Ducati Safety Pack met instelbaar ABS en instelbare tractiecontrole te testen, die hun werk formidabel doen, maar minder perfect als er moet worden gecorrigeerd, maar daarover later meer.