Dubbeltest: Husqvarna 650 TR Strada en Terra

Hoewel de fietsen op papier niet bepaald als lichtgewichten te boek staan – de Strada wordt opgegeven voor 186 kilo rijklaar, de Terra is dat twee kilo minder – is van dat gewicht totaal niets te merken zodra d 
Hadden we al gezegd dat de vormgeving niet bijster spannend is?

Maar juist daardoor zal het verrassingseffect bij die sportieve supersporter nóg groter zijn, als 'ie binnendoor voorbij wordt geblafte wielen aan het rollen zijn. Sterker, tijdens de test was ik ervan overtuigd dat de motoren rijklaar de 160 kilo niet zouden overschrijden. En niet alleen tijdens het rijden trouwens, ook bij het even omzetten over de zijstandaard – zoals veelvuldig tijdens de fotoshoot wordt gedaan als de motor snel moet worden omgedraaid – voelen de fietsen nog lichter dan een hoogzwangere Chihuahua met zes puppy’s in haar buik. Met dank aan enerzijds de smalle banden, die de motoren erg lichtvoetig laten sturen, en anderzijds de massa centralisatie: zo is wat benzinetank oogt te zijn in feite de luchtfilterkast en is de benzinetank zelf onder het zadel geplaatst.

Het Duitse Westerwald en aangrenzende Taunusgebergte zijn dan ook een perfecte uitlaatplaats voor deze twee fietsen van Italiaanse makelij. Hoe krapper de bochten, hoe liever het de 650 TR is. Ondanks dat de fietsen van serieuze remmen zijn voorzien, hoeven deze enkel te worden aangesproken wanneer voor een verkeerslicht of andere weggebruiker kortstondig moet worden afgeremd. En om daar nog even wat dieper op in te gaan: de remmen missen een directe bite, maar met de enkele 300 mm remschijf voor met Brembo tweezuiger remklauw en 240 mm remschijf achter met Brembo éénzuiger remklauw kan wel een behoorlijke vertraging worden gerealiseerd. H 
Akra zal vast en zeker een vette pijp in het gamma hebben. Het display is overzichtelijk maar wel redelijk karig uitgevoerd

En dan zijn er nog gasten die zweren bij de Eifel
 
De kettingaandrijving zit aan de rechterkant. De motor is heerlijk smal gebouwdet ABS is daarbij eenvoudig uit te schakelen door middel van een drukschakelaar op de linker stuurarmatuur, wat erg handig is wanneer met de Terra een uitstapje over het niet-geasfalteerde wordt gemaakt. Behoudens het afremmen op de strikt noodzakelijke momenten hoeft de rem maar amper te worden gebruikt. Insturen is gewoon een zaak van de motor onder je weg te drukken en de bocht in smijten, en dat kan altijd nog veel harder dan je denkt. Zelfs met de Terra, die ondanks de Metzeler banden met noppenprofiel over griezelig veel grip blijkt te beschikken. Zoveel, dat we er maar niet in konden slagen om zonder ABS het voorwiel te laten blokkeren. Het enige wat deze remproef ons opleverde was een in de lucht stijgend achterwiel.

Krappe bochten, snelle bochten, de meest bizarre bochtencombinaties, het is allemaal kinderspel op deze 650 TR. Hoewel de verschillen qua sturen tussen beide modellen erg klein zijn, ging persoonlijk mijn voorkeur uit naar de Terra, die nét dat beetje gemakkelijker van richting is te veranderen en nét dat beetje speelser en daarmee uitdagender is. Bovendien: niets frustrerender voor die argeloze sportieve naked of supersport rijder dan binnendoor door deze Terra met noppenbanden te worden gestuurd, die ‘m vervolgens het nakijken geeft. Want dat staat buiten kijf, ondanks dat de 650 TR’en over ‘slechts’ 58 pk beschikt, zal je tot een snelheid van pak ‘m beet 120 km/u verdomd goed je best moeten doen om deze twee fietsen bij te houden. En daar hebben we meteen de volgende kick van deze Husky’s. Waar een KTM Duke over een agressieve uitstraling beschikt die erg veel respect afdwingt zien deze twee 650 TR’en er behoorlijk tam uit, maar kunnen daardoor wel als die wolf in schaapskleren de anderen het nakijken geven.

Wat er door het struikgewas ruist? Wat denk je zelf...

Met dank ook aan het ééncilinder motorblok, dat weliswaar uit BMW’s 650GS is overgenomen maar in de verste verte niet meer aan die Duitser doet denken. Ten opzichte van de BMW is het vermogen met maar liefst 10 pk toegenomen tot 58 pk, terwijl het koppel van 58 Nm bij 5.750 toeren bepaald niet misselijk is. De moteren zijn trouwens ook leverbaar in 48 pk, waarmee ze voldoen aan het Europese A2 rijbewijs. Om het BMW motorblok van de nodige Husqvarna genen te voorzien is de ééncilinder flink onderhanden genomen. Z 
Komen bekend voor die knopjes...

Nog maar een keer dan?
 
Het bekende blok van BMW, maar dan van hete Husqvarna peper voorzien. Remmen zijn prima voor elkaaar en bovendien is het ABS uitschakelbaaro is een compleet nieuwe cilinderkop toegepast met verbeterd in- en uitlaat traject, is de injectie herzien, evenals de vorm van de nokkenassen die nu een langere timing, een andere liftcurve en grotere lift hebben en zijn zowel de in- als uitlaatkleppen vergroot. Ook is de compressieverhouding flink vergroot van 11,5:1 naar 12,3:1, wat kon worden gerealiseerd door een gesmede zuiger toe te passen. Bovendien is het gewicht van de zuiger met 112 gram verlaagd (432 gram t.o.v. 544 gram), wat de massatraagheid weer ten goede is gekomen, en is een kleinere bougie toegepast om de koelwaterflow in de kop te verbeteren.

Tijdens het rijden zijn de verschillen in vermogensafgifte met het oude BMW blok enorm. Al vanaf 1.500 toeren pakt de 650 TR goed op, om daarna heerlijk gretig in toeren te klimmen. De zware ploffen uit de dubbele einddempers zijn standaard al niet verkeerd, laat staan als je die voor een set Akra’s zou vervangen. In welke van de vijf versnellingen je ook zit, te allen tijde is er voldoende vermogen om binnendoor een flink tempo erop na te kunnen slaan, terwijl het nog altijd zo vriendelijk is dat er geen moment zal zijn dat je een streepje meer of minder bewust af zult moeten wegen. Gewoon vol op het gas is het credo van deze 650 TR’en. De versnellingsbak schakelt licht en direct en laat zich desgewenst ook probleemloos zonder koppeling bedienen. Enkel bij wegrijden en voor het maken van wheelies bewijst de licht bedienbare koppeling zijn dienst, hoewel voor wheelies in eerste versnelling de koppeling geeneens noodzakelijk is. Vooral dat laatste hadden we op voorhand niet verwacht, maar past wel weer uitstekend in het gemeengoed van Husqvarna. Wat dat betreft hebben deze twee TR’en best veel overeenkomsten met hun grote Nuda 900 broer, die ook enerzijds enorm vriendelijk en onschuldig als een wendbare fiets te rijden is, maar tevens het beest in je los kan maken en zich daarbij ontpopt tot een feestbeest eerste klas.