Dubbeltest: Husqvarna 650 TR Strada en Terra
Sambal bij?
Inhoudsopgave |
---|
Dubbeltest: Husqvarna 650 TR Strada en Terra |
Mooi was die tijd |
Sambal bij? |
Wolf in schaapskleren |
Conclusie |
Technische gegevens |
Nu gebied de eerlijkheid mij te vertellen dat mijn scepsis deels wordt gevoed door het beeld dat ik voorafgaand aan deze test van beide TR modellen had: ‘Niet echt superspannend om te zien en bovendien aangedreven door het aartsluie ééncilinder motorblok van de BMW G 650 GS. Wat moet je met zo’n fiets?’ Dat beeld verandert echter nog sneller dan het gedrag van een bronzige gans in paringstijd, zodra ik het been over de Strada heb geworpen voor een eerste rit richting het Limburgse land. Waar ik een alles behalve spannende motor had verwacht blijkt -net als de Nuda 900- ook deze 650 TR wel degelijk met échte portie pikante Husqvarna saus te zijn overgoten, maar daarover later meer.
Voor wat betreft de looks waren de meningen binnen de redactie verdeeld. De 650 TR mist misschien de übervette uitstraling van de KTM Duke, maar is wel onmiskenbaar een Husqvarna. Tenminste, in de rood/wit/zwarte kleurstelling van onze Terra, de zwart/witte Strada staat er daarentegen wat sombertjes bij. De verschillen tussen beide motoren zijn trouwens griezelig klein: motorisch zijn beide modellen met een opgegeven vermogen van 58 pk bij 7.250 toeren identiek en ook in de aandrijverhoudingen zijn geen verschillen te ontdekken. Wel anders zijn details in het ontwerp – de Terra heeft naast spaakwielen een hoog voorspatbord, waarbij wel gebruik wordt gemaakt van ophangpunten die ook bij de Strada al aanwezig zijn – en details in de geometrie: de Terra heeft een 21” voorwiel (19” bij de Strada), dezelfde wielbasis maar een iets grotere balhoofdhoek (27° Terra, 26° Strada) en iets meer naloop (115 mm Terra, 101 mm Strada).
Met een zithoogte van 860 mm (865 mm voor de Terra) is de motor niet bepaald laag, maar dankzij z’n smalle bouw weet ik probleemloos tenminste een voet aan de grond te krijgen. Het brede stuur ligt heerlijk in de hand en de voetsteunen zijn haast recht onder het zitvlak geplaatst, waardoor een lekker ontspannen zithouding ontstaat. Het zadel is licht trapsgewijs uitgevoerd, waardoor je bij het naar achteren schuiven een licht randje voelt, maar de ruimte is voldoende om iets naar voren of naar achteren te kunnen schuiven en d
Oogt niet echt spannend, maar dát is slechts uiterlijk vertoon
Geef de Terra de sporen en je weet wel beteraarmee je zithouding op je rijgedrag aan te kunnen passen. Tijdens de snelwegrit richting dat Limburgse land was aan comfort geen gebrek – pas boven de 140 km/u begint het gebrek aan windbescherming zich op te breken, terwijl gedurende de lange stuurdagen in het Westerwald ik pas tegen het eind van de dag – na meer dan 11 uur onderweg te zijn geweest – last van mijn derrière begon te krijgen. Qua topsnelheid brachten we het tot 177 km/u op de digitale klok, waarbij boven de 140 km/u de voorkant de neiging heeft licht te gaan pendelen. Zonder dat het trouwens gevaarlijk wordt.
Vanuit het zadel heb je zicht op een minimalistisch vormgegeven tellerpartij, die uit een centraal geplaatste toerenteller, een digitaal display en een lijst met controlelampjes bestaat. Het geheel is niet echt spannend om te zien en doet ons een beetje denken aan de oude KTM’s, maar dan zonder oranje wijzerplaat. In het digitale display is naast de snelheid ook de kilometerstand af te lezen, waarbij dat laatste middels de bedieningsknop op de behuizing desgewenst kan worden vervangen door de tripmeterstand, buitentemperatuur, een klokje of de verbruikte hoeveelheid benzine. Dat laatste is trouwens rete interessant en erg bovendien griezelig nauwkeurig, zodat je op elk moment precies weet hoeveel benzine je sinds je laatste tankstop hebt verbruikt. Nadeel is wel dat deze apart moet worden gereset, maar dat heeft weer als voordeel dat de tripmeter bijvoorbeeld voor dagtrips kan worden gebruikt in plaats van ‘tankstop-indicator’.
Ondanks dat de 650 TR over een kleine benzinetank met ‘slechts’ 14 liter inhoud beschikt kunnen tussen twee tankbeurten in behoorlijke afstanden worden overbrugd. Na tweehonderdvijftig kilometer was het reservelampje nog steeds niet aan en na het gebruikelijke rekenwerk bleken zowel de Strada als ook de Terra gedurende de test gemiddeld zo’n 23 kilometer ver op één liter Euro loodvrij te komen. Volgens Husqvarna moet dat trouwens nog een tikkie zuiniger kunnen, geclaimd wordt een verbruik van 3,2 liter op 100 kilometer (1:31,25), maar om dat te realiseren zal je de tank met een constante snelheid van 90 km/u leeg moeten rijden.