Test: MV Agusta F4 1078 312RR

Toch is dat rauwe en brute karakter van de F4 1078 312RR meteen ook zijn charme. Van eerste tot laatste schroef schreeuwt de motor sportiviteit van alle daken, en maakt dat je de motor te allen tijde met respect zult behandelen. Vergelijk het met een Ferrari of Lamborghini, het laatste wat je zou willen, mocht je ooit in de gelegenheid zijn zo’n auto te kopen, is dat hij als een Volkswagen Golf zou aanvoelen. Net als deze MV Agusta, die qua exclusiviteit en sportiviteit zondermeer als tweewiel variant van die exclusieve Italiaanse automerken mag worden gezien. Brembo monoblocs, zoals we ze het liefste zien: enorme stropkracht, zonder agressief te zijn. Met dank aan de Nissin rempomp. Anders gezegd: de MV Agusta F4 1078 312RR is de eerste productiefiets ter wereld waarbij elke draai aan de gashendel je direct duidelijk maakt met een 190 Pk sterke fiets onderweg te zijn. En daarbij gehakt maakt van zijn concurrentie, iets wat ons destijds met de F4 1000, toen in gezelschap van een Suzuki GSX-R1000, al was opgevallen, en nu nog meer. De reeds gemelde nukkige koppeling maakte dat bij wegsprinten enig voorzicht moest worden betracht en we de motor eerst moesten laten rollen voordat het gas erop kon worden gezet, maar desondanks kon de Japanse concurrentie niet van de Italiaan weglopen. Het gat wat de eerste meters werd geslagen wist de MV, eenmaal op gang, weer snel dicht te rijden.

Eenmaal in het – zeker voor ons Nederlanders – motormekka dat Duitse Eifel heet gearriveerd laat de MV zien dat, ondanks zijn leeftijd, het nog steeds een motor is waarmee rekening dient worden gehouden. Het concept van de fiets mag misschien als compromisloos worden bestempeld, het doet wél wat je van een Supersport zou mogen verwachten. Niet voor niets dat Ducati met de 1098 weer terug ging naar de zithouding van de 916, alle positieve bevindingen van motorrijders over de veel comfortabelere 999 ten spijt. De motor moet met enige dwang de bocht in worden gestuurd, maar is daarbij zo stabiel en precies te rijden dat het niet echt als een nadeel kan worden gezien. Natuurlijk, het maakt wel dat vooral snelle bochten de voorkeur hebben voor wat betreft het inzetgebied van de fiets, maar voor de bij tijd en wijle erg smalle en hobbelige wegen zou sowieso een allroad de betere keuze zijn geweest.

Ondanks de voor de tijd van het jaar ongekend warme temperaturen van ruim 25° Celcius is het relatief rustig in de Eifel, wat maakt dat we ongegeneerd en ‘oerend hard’ het gebied kunnen doorkruisen. Vooral in het gebied tussen de 140 en 200 km/u laat de MV duidelijk merken zich als een jonge vis in het water te voelen. Sneller dan een kogel uit een Glock 17 lanceert de motor zich van de ene richting de andere bocht, Geheel volgens hedendaagse trend, gescheiden ingaande en uitgaande demping. Bij de Sachs achtershock is high- en lowspeed demping instelbaar. waarbij de nieuw ontwikkelde antihop koppeling maakt dat je bij aanremmen en terugschakelen voor die volgende bocht een blokkerend achterwiel het laatste is waar je je druk over hoeft te maken. En dát was in het verleden, toen MV Agusta dat dacht te ondervangen door in tweede cilinder benzine te injecteren, wel eens anders. Ook de in die tijd gevoelige injectie is zondermeer verbeterd, van het welbekende aan/uit effect dat ontstond doordat de motor bij gasdicht vacuüm leek te zuigen was bij deze 1078 niets meer terug te vinden.

Ander pluspunt van de MV Agusta F4 1078 312RR zijn zondermeer de Brembo Monoblocs, die sinds lancering enkele jaren geleden meteen het predikaat agressief, bijterig en gevaarlijk kregen opgeplakt, maar op deze MV Agusta verre van dat blijken te zijn. De radiaal gemonteerde vierzuiger remklauwen weten nog steeds een indrukwekkende vertraging aan de weg te leggen, maar zijn ditmaal alles behalve agressief. Iets wat volgens de technische man bij MV Agusta volledig op conto van de Nissin radiale rempomp kan worden geschreven. En zondermeer op onze goedkeuring kan rekenen. In tegenstelling tot bij een 1198 of RSV4 hoef je bij deze MV Agusta dus niet bang te zijn bij aanremmen de gepoetste zijde te bevuilen. Nu kunnen we ons voorstellen dat op een circuit het eenvinger gevoel van de Duc of Appie de voorkeur zou geven, maar zeker op straat heeft het gevoel dat de Monoblocs bij deze MV geven onze voorkeur.