Introductie MV Agusta Brutale 990R en 1090RR

MV Agusta lanceerde de Brutale in 2001 met een 750cc motor. Vanaf dat moment groeide de cilinderinhoud via 910cc en 989cc naar 998cc voor deze 2010 Brutale 990 R, terwijl de top end Brutale nog steeds wordt aangedreven door een 1078cc krachtbron, ondanks zijn 1090 RR typeaanduiding. Het Tamburini design, dat de wereld in 2001 deed verbazen, bleef al die tijd nagenoeg ongewijzigd. Tot nu.
Voor het eerst hebben de engineers bij MV Agusta CRC relatief grote aanpassingen gedaan op esthetisch vlak. Aanpassingen die op het eerste oog alleen door connoisseurs zullen worden opgemerkt, maar wel degelijk aanwezig zijn. Aanpassingen zoals de nieuwe koplamp, het nieuwe instrumentarium, de herontworpen dubbele uitlaten zonder lelijk zichtbare lasnaden en een compleet nieuwe achterkant, om er een paar op te noemen.

De meeste nieuwe spullen van de 990 R werden ook voor de 1090 RR gebruikt, met uitzondering van een paar exclusieve onderdelen waar we bij de 1090 RR op terug zullen komen. Het nieuwe motorblok is samen met het chassis een van de grote veranderingen die op de nieuwe Brutale werd doorgevoerd. De in eigen huis ontwikkelde krachtige vier-in-lijn kreeg een capaciteit van 998cc, waarmee - dankzij de grotere cilinderinhoud - het koppel werd vergroot. Een grotere cilinderinhoud die werd verkregen door de motor dezelfde slaglengte te geven als het 1078cc motorblok van de 1090 RR, maar dan met 3mm kleinere boring. Opmerkelijk detail is dat volgens MV Agusta's opgave de motor daarbij minder vermogen heeft gekregen, met geclaimde cijfers voor vermogen en koppel van 139 Pk (was: 142 pk) bij 10.600 en 106Nm bij 8.000 toeren. Toch zou ik dat, tot iemand beide motoren op de dyno heeft gezet, met een korreltje zout willen nemen. Zowel op straat als op het circuit had ik op geen enkel moment het idee met minder vermogen onderweg te zijn. De 990 R mag misschien de kleinste MV Agusta zijn, maar hij is nog steeds een formidabele en krachtige naakte sportfiets.

Rijdend op straat is rauwe geluid van de agressief klinkende vier-in-lijn, wat duidelijk in schril contrast staat met supergladde Japanse motoren, het eerste wat opvalt. Tussen de gebouwen in de stad klinken zware MV echo’s, het ware karakter van het motorblok blootgevend. Het is redelijk glad op de overigens prachtige wegen rondom Misano, maar ondanks het aanwezige traction control is de achterband het af en toe al vanaf lage toeren het spoor bijster. Dat waren momenten dat we de comfortabele aspecten van de 2010 Brutale het meest wisten te waarderen. Ander punt wat het rijden in de stad aanzienlijk heeft verbeterd is het feit dat het nieuwe motorblok veel minder hitte produceert dan zijn voorganger. Zowel oliesmering als waterkoeling werden flink onderhanden genomen, wat je benen absoluut in dank zullen afnemen.

Het nieuwe – en grotere - instrumentarium omvat een waslijst aan nieuwe features. Het eerste wat opvalt is de toerenteller die nu links van het digitale display is geplaatst, wat vooral op het circuit prettiger is. Nu willen we niet te schoolmeesterig overkomen, maar ondanks het grotere display is iets als het neutraal licht nog steeds niet goed zichtbaar in de zon. Zeker in combinatie met de soms onwillige vrijstand (daarover later meer) zou een groter of helderder groen licht geen overbodige luxe zijn.

Ook de benzinetank werd compleet nieuw ontworpen. Hoewel je het van de buitenkant niet zou zeggen groeide de inhoud naar 23 liter, ongetwijfeld ingegeven door het (afgaande op zijn voorgangers) niet bepaald gunstige brandstofverbruik en MV’s wens de motor een acceptabele actieradius te geven. Nu hoefden we tijdens de introductie niet te tanken en kon er dus geen verbruiksmeting worden gedaan, maar het zou me niets verbazen als de Brutale ook in 2010 behoorlijk veel dorst zal hebben. Misschien zou MV Agusta daar de volgende keer meer aandacht aan kunnen besteden. De nieuwgevormde koplamp hield zijn druppelvormig design, maar kreeg een efficiëntere lichtopbrengst en bovendien 8 nieuwe LED’s die de in Vegas woonachtige lezers ongetwijfeld een plezier zullen doen.