Introductie MV Agusta Brutale 990R en 1090RR

Daar waar de Brutale 1078 RR met zijn kloppende en rauwe vier-in-lijn op een opwindende, bijna onbeheersbare stijl een loopje met je wilde nemen is zijn opvolger, de 1090 RR, een heel andere koek. MV Agusta heeft er dan ook hard aan gewerkt om de 1090 RR geciviliseerder te maken. Om dit te bereiken werd de ergonomie verbeterd door de rijder meer ruimte te geven. De zithoogte groeide, zoals bij de 990 R al aangegeven, naar 830mm, maar de 1090 RR kreeg bovendien fraaie instelbare voetsteunen aangemeten, zodat je de motor helemaal aan jouw zithouding kunt aanpassen. In standaard trim had de fiets echter al meer ruimte dan zijn voorganger.

Het rechte stuk achter op het circuit van Misano schud de 1090 RR hevig met zijn hoofd, als ik de motor flink de sporen geef, en wordt pas rustig in vierde versnelling. Ondanks de stuurdemper die MV Agusta de Brutale nu heeft meegegeven. Aan vermogen dus zeker geen gebrek bij deze 2010 versie van de 1078cc Brutale. De 80cc extra ten opzichte van de 990 R is duidelijk voelbaar, de powerband en vermogensafgifte voelt geraffineerder aan. Nu is het achterste rechte stuk het snelste deel van het circuit van Misano, maar om écht hoge snelheden te halen zul je stalen ballen moeten hebben voor Curvone, drie bochten later. Mijn hoogste snelheid op het circuit was 220 km//u, maar volgens MV Agusta moet de 1090 RR goed zijn voor een topsnelheid van 265 km/u. Daarvoor zul je echter een langer recht stuk moeten hebben.

Net als bij de 990 R viel ook bij de 1090 RR op dat extreem omleggen de nodige kracht vergt. Door Variante del Parco, een linkerknik in tweede versnelling gevolgd door een snelle bocht naar rechts gaat met de Brutale niet zo gemakkelijk en snel als op een supersport, en maakte dat ik enigszins met het stuur moest worstelen. De volledig instelbare Marzocchi voorvork, die door CRC werd voorzien van andere specificaties dan de 990 R, voelde heel erg stabiel aan met remmen. Ook de Brembo Monoblocs voelden, zoals eerder opgemerkt, anders aan dan bij de 990 R, Beter. Meer gevoel en meer remvertraging.

We zeiden het al, volgens opgave heeft MV Agusta de nieuwe Brutale minder krachtig gemaakt. Voor de 1090 RR wordt een vermogen en koppel van 144 Pk bij 10.600 toeren en 115 Nm bij 8.000 geclaimd, en dat zijn er toch echt 10 minder dan zijn voorganger. Wat trouwens rijdend niet echt te merken was, ondanks de langere achterbrug wist de 1090 RR mij kostelijk te vermaken met power wheelies in derde versnelling. Nog steeds de hooligan dus, alleen nu met meer controle voor de berijder. Vooral het middengebied is fantastisch, vanaf 4.000 toeren weet de 1090 RR een soepele acceleratie met krachtig momentum ten toon te spreiden zoals je van de dikste Japanse viercilinders zou verwachten. Dit maakt dat de 1090 RR een erg fijne motor voor op straat is geworden. Rij, genietend van de omgeving, in lage toeren en nog steeds is voldoende vermogen beschikbaar om zonder te schakelen er stevig vandoor te kunnen gaan.