Test: Ducati ST3 versus Honda VFR800 VTEC ABS

Is er voldoende wilskracht om onder de 7000 toeren te blijven, dan is het nog steeds geen straf om op de VFR te rijden. Het toerkarakter van de Honda is zelfs aangenaam prettig.

Minder informatie op terug te vinden dan op het display van de ST3, maar minstens net zo duidelijk afleesbaar

Met hetzelfde gemak als met alle kleppen aan het werk, gaat ze door de toeren heen. Alleen een stuk rustiger en met een stuk minder sensatie gevoel. Schakelen gaat soepel maar is niet echt noodzakelijk want er kan toch nog redelijk schakellui worden gereden. Neem daarbij het comfort van het zadel en de zithouding en het mag dan duidelijk zijn waarom de VFR in het segment sporttoer valt. Het is wel jammer dat dan juist het meenemen van bagage erg beperkt is, want er zijn sportievere motorfietsen op de markt waar meer ruimte onder het zadel is om kleine spullen mee te nemen.

Als een blok
Sportief of rustig, met de stabiliteit en stuureigenschappen is weinig mis. De VFR ligt als een blok op het asfalt. Met een gemak worden bochten genomen. Niet zo licht als met een supersport maar is de lijn eenmaal gekozen dan wijkt ze er ook niet snel vanaf. Bijna voelt het aan alsof er op een rails wordt gereden. De vering is daarbij comfortabel en verwerkt mooi de oneffenheden. Wel is het even uitzoeken welke instellingen het beste bij je rijstijl passen. Bij de 43mm voorvering is de veervoorspanning instelbaar maar hoeft niet al teveel aan te gebeuren. Bij deze test stond deze 1 stand harder dan de fabrieksinstelling.

Pre-load
De Pro-link achtervering met gasvulling kan wat meer aandacht vragen. Niet alleen zijn er meer instellingen mogelijk - de veervoorspanning en uitgaande demping zijn instelbaar - ook is het wat lastiger om de juiste instelling te vinden. De pre-load adjustment heeft een gemakkelijk te bereiken en te bedienen draaiknop, maar wel met liefst 35 standen. Vooral voor het bochtenwerk wordt deze knop gauw beroerd, want af fabriek staat deze toch wel erg zacht. Goed voor als er een mooi strak asfaltlaagje aanwezig is, maar met oneffenheden of in de bochten wordt de wegligging iets minder. Zeker met wat sportiever bochten nemen. Door het diepe inveren zitten de slijtbouten ook erg snel aan de grond. Gelukkig zijn de meeste van de 35 klikken voor instellingen boven de neutrale stand en maar een paar voor een zachtere instellingen.