Historie: 20 jaar GSX-R

"Het allermoeilijkste was nog het vervaardigen van de oorspronkelijke verf," benadrukt Henk Salemons 's avonds tijdens de introductie van de Anniversary GSX-R'en. Daarmee onderstrepend hoe Suzuki er alles aan gelegen was om het kleurenschema van de oergixxer zoveel mogelijk te benaderen. De volgende ochtend, in een kwieke winterzon, wordt pijnlijk zichtbaar wat de tand des tijds in twintig jaar met de oergixxer heeft gedaan. Als oud en nieuw naast elkaar worden gezet, is het net alsof we naar een TV commercial van Dreft met colorprotection zitten te kijken. Net als een veel gedragen en gewassen (en dus vaal geworden) spijkerbroek is er van de oorspronkelijke kleuren van de oer-gixxer niet veel meer over.

Zoek de verschillen! Oplossingen naar Dit e-mailadres is beschermd tegen spambots. U heeft Javascript nodig om het te kunnen zien. Het origineelste antwoord wint een fles drank naar keuze

Rauw en puur
En dat is niet het enige verschil. Daar waar anno 2005 ook een supersport tot in details is afgewerkt en je nergens meer een kabel bloot ziet liggen, is de 1985 uitvoering het tegenovergestelde. Rauw, puur, en vooral: erg basic. Slechts het broodnodige is op deze motor aanwezig, zo is bijvoorbeeld de bekabeling open en bloot in het zicht. Nu was dat in die tijd ook niet belangrijk, het moest vooral basic en racy zijn en daar hoorde zo"n "ongeordend" blikveld bij. Opmerkelijk is trouwens de manier waarop twintig jaar geleden tegen Supersports werd aangekeken, iets wat meteen opvalt zodra je op het oudje gaat zitten. Niet alleen is de zithoogte belachelijk laag, de voetsteunen zitten daarentegen wel waar ze anno 2005 ook ongeveer zouden zitten en dat vertaald zich in een zithouding die meer voor chimpansees dan voor mensen geschikt is. Ik heb dan ook het gevoel dat m"n knieën in m"n nek zitten als ik voor het eerst de oer-gixxer de pitstraat uitrijdt. Maar goed, twintig jaar geleden wist men niet beter en aangezien de motor toch genoeg grondspeling moest hebben, werden destijds de voetsteunen gewoon ettelijke centimeters hoger geplaatst dan eigelijk wenselijk was geweest voor een comfortabele zithouding.

Botox?
B.V. Nimag had speciaal voor dit verjaardagsfeest de oer-gixxer een flinke beurt gegeven en voorzien van hedendaags rubber, hetgeen het rijden op Guadix toch een stuk veraangenaamde. De 18" wielen met smalle banden mogen dan ver van de hedendaagse techniek afstaan, toch deed dit oudje het qua sturen nog geeneens zo verkeerd. Het zijn met name de remmen (mijn god, ik had het idee een anker uit te moeten gooien) en het vermogen van 106pk waar (zeker als je van de 2005 versie afstapt) voor je gevoel nog maar de helft van over is, die de generatiekloof met de Anniversary duidelijk maken. Twintig jaar geleden toen deze Gixxer nog fris en fruitig was, was het ongetwijfeld een sportieve atleet maar daar is nu niet meer van over als van een bejaarde man in het bejaardenhuis, en eigenlijk is dat ook wel de charme van dit oude beestje. Natuurlijk is het een kleine moeite om de Gixxer een botoxkuur te laten ondergaan, om ‘m vervolgens als een soort van Marijke Helwegen door het leven te laten gaan, maar of dat de bedoeling is?