Dramatische ontknoping geeft Yamaha overwinning in 8 uren Suzuka

Alfred Hitchcock had geen beter script kunnen schrijven voor de 42e editie van de Coca Cola Suzuka 8 Hours, de meest prestigieuze race van het jaar voor de Japanse merken. De afgelopen vier edities waren naar Yamaha gegaan, maar dit jaar had het team met de gekruiste stemvorken z'n zaakjes minder goed voor elkaar en leek de overwinning na meer dan 25 jaar eindelijk weer naar Kawasaki te gaan, dat hiervoor dit jaar een compleet nieuw team had gevormd, het Kawasaki Racing Team Suzuka 8H, hetzelfde team als waarmee Kawasaki in het WK Superbike aantreedt. Het venijn zat 'm deze editie echter in de staart. 

Kawasaki was echter niet het enige team dat gebrand was op de overwinning, ook Honda was er alles aan gelegen om Yamaha de vijfde overwinning op rij te onthouden en had eveneens een ijzersterk team samengesteld met HRC testrijder Stefan Bradl naast Takumi Takahashi, de man die momenteel het All Japan Superbike kampioenschap leidt en Ryuichi Kyonari. 

In de kwalificatie had Tech21 Yamaha de snelste tijd gezet, voor KRT Suzuka 8H en Red Bull Honda, maar bij start had Sylvain Guintoli de beste sprint naar de motoren en nam met de Suzuki het eerste uur verrassend de leiding in de race. Daarna ontvouwde de 8 uur lange sprintrace zich echter in een superspannend gevecht tussen de drie fabrieksteams van Yamaha, Honda en Kawasaki.

Kawasaki en Honda reden een twee-rijder strategie bij, waarbij Rea en Takahashi duidelijk sneller waren dan hun teamgenoten Leon Haslam en Stefan Bradl. Bij Kawasaki was dat trouwens gepland, met 8 uren van Suzuka debutant Toprak Razgatlioglu als reserverijder van het team, maar bij Honda was het noodgedwongen nadat Kyonari door een verkoudheid was geveld.

Bij Yamaha reden wel alle drie de rijders van het team. Katsuyuki Nagasuga was de snellere van de drie, met Michael van der Mark vanwege zijn nog niet 100% herstelde pols de langzamere van de drie. Michael reed dan ook maar twee stints van een uur, tegen drie voor de andere twee. 

Het overgrote deel van de race zaten de drie fabrieksteams ontzettend dicht bij elkaar en wisselden de leiding in de race af, maar met nog twee uur te gaan begonnen zich bij Yamaha problemen af te tekenen. In wat zijn tweede en meteen laatste run was kreeg Michael van der Mark last van zijn nog niet 100% herstelde pols, mede doordat de clip-ons voor hem niet ideaal stonden afgesteld, en gaf in de twintig minuten veel tijd op Rea en Takahashi toe.

De voorlaatste pitstop van Yamaha verliep bovendien desastreus doordat de snelsluiting van de tank niet wilde openen, waardoor het team nog eens 15 seconden verloor en waardoor de overwinning enkel nog tussen Honda en Kawasaki leek te gaan.

In zijn laatste run kreeg Leon Haslam echter steeds meer last van een schouderblessure en zag daardoor zijn voorspong op de Red Bull Honda als sneeuw voor de zon smelten. Bovendien leek Honda een betere strategie te hebben gepland.

Lange tijd leek het team voor een 6 stop strategie te kunnen gaan - met in de slotfase nog een splash&dash, maar met nog 3 kwartier te gaan dook de zeer sterk rijdende Takahashi naar binnen voor een 7e reguliere pitstop, en had direct uit de pits geen antwoord op de sterk rijdende Jonathan Rea die gemakkelijk de leiding in de race nam.

Binnen no-time bouwde Rea een enorme voorsprong op Takahashi op en leek Kawasaki voor het eerst sinds 1993 winst in de 8 uren van Suzuka te geven, maar het venijn zat 'm echt in de staart. Eerst had Rea bij het inhalen van een langzame rijder alle geluk van de wereld niet door die rijder te worden geschept nadat deze over een op de baan liggende einddemper werd gelanceerd en in zijn crash Rea op een haar na miste, waarna met nog minder dan een half uur op de klok regen vroeger inzette dan voorspeld en het alsnog alle kanten op kon gaan.

De rondetijden liepen weliswaar terug, maar het regende niet hard genoeg om voor die laatste twintig minuten op regenbanden over te gaan, waardoor het nog meer op eieren rijden was. Met nog iets meer dan 4 minuten op de klok was er eerst drama aan het eind van het rechte stuk toen SERT Suzuki het motorblok opblies en daarmee de wereldtitel van het FIM Endurance World Championship totaal onverwacht weer in handen van het in het eerste uur gecrashte Team SRC Kawasaki France gaf.

Twee minuten later volgt de dramatische ontknoping van de race. Met nog exact twee minuten op de klok begon Rea aan wat zijn allerlaatste ronde zou zijn en lag op dat moment meer dan 15 seconden voor op Alex Lowes, die de de Yamaha YZF-R1 naar de finish mocht brengen. Vanuit een kansloze positie liep Lowes in de regen eerst met zevenmijlslaarzen op Takahashi in en nam de tweede plaats in de race, om in de laatste ronde Rea naast de baan te zien staan die over het oliespoor van SERT Suzuki onderuit was gegaan.

Direct na de crash werd de race door de wedstrijdleider echter afgelegd, waarna onduidelijkheid over de einduitslag ontstond. Kawasaki was van mening dat doordat de race vroegtijdig was afgevlagd de ronde daarvoor de einduitslag zou zijn, maar de wedstrijdleiding had het Kawasaki fabrieksteam uit de eindrangschikking gehaald, wat de overwinning in handen van Yamaha gaf, de vijfde op rij en de vijfde voor Michael van der Mark. Kawasaki tekende meteen protest aan, maar met een vertraging van een kwartier werd Yamaha als winnaar gehuldigd.  

Uitslag 42e Coca Cola Suzuka 8 Hours: