Verslag Goodwood Revival 2019

AC: Dani, heb je genoten van je Goodwood Revival debuut?

DP: In alle eerlijkheid, het is veel beter dan ik ooit had gedacht! Ik denk dat het een geweldige ervaring is waar iedereen die van motoren houdt op af moet komen en deel van moet zijn, als coureur of toeschouwer. Ik moet je zeggen dat ik enorm verrast was hoe het event is georganiseerd. Aan elk detail is gedacht en het wordt ook allemaal zo aardig gepresenteerd – het is erg Brits! Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen om alles er als vroeger uit te laten zien, maar het is een ongelofelijke ervaring, ik hou er echt van. Ik vind het ook leuk om mijn 60’er jaren outfit te dragen. Als je mensen spreekt realiseer je dat iedereen plezier heeft, iedereen is relaxt, mensen zijn zo aardig en de locatie is prachtig, vooral met dit perfecte weer. Het is ontsnappen aan het moderne alledaagse leven voor een weekend!

AC: En het racen – was dat wat je ervan verwachtte? Was het leuk?

DP: Dat was het zeker ja. Om te beginnen, in de eerste race reed ik niet zo goed, maar wist daarna wel enkele plaatsen goed te maken en daarna raakte ik na zo’n drie-vier ronden in gevecht met Eugene Laverty met de groene streep op z’n helm en nog een andere gast en we hadden alle drie min of meer hetzelfde tempo – plus we waren alle drie coureurs en wisten dus, hij komt van links, hij komt van rechts en elke ronde waren we aan het slipstreamen en van positie aan het wisselen. Zelfs het wisselen van rijder was super fun – ik denk dat we het erg goed hebben gedaan!

AC: Vind je het leuk genoeg om terug te willen komen?

DP: Ik wil zeker terugkomen ja, als ze me vragen! Het is jammer dat ik hier alleen naar toe ben gegaan zonder mijn vrienden, maar de volgende keer neem ik mensen mee, en misschien ook nog wel wat Spaanse coureurs. Omdat je hier moet zijn om de emotie van Goodwood te voelen, te leven en het hele weekend te ervaren. Je hebt geen idee wat het is om hier op dit festival te zijn totdat je er bent en ik raad het echt iedereen aan om hier te komen. 

AC: Hoe kwam je eerste bezoek tot stand?

DP: Heel simpel. Ik werd gebeld door Joaquin Folch die me vertelde dat de Duke of Richmond Goodwood in bezit heeft en wilde dat ik hier deze Revival zou racen. Dus nodigde Joaquin me uit om deel uit te maken van zijn familieteam en samen met zijn zoon te racen en ik heb dat dankbaar geaccepteerd. 

AC: Had je nog problemen om goedkeuring te krijgen van KTM en Red Bull?

DP: Ik heb ze toestemming gevraagd om hier te rijden, maar ze kenden het natuurlijk al en waren blij om mij hier naar toe te laten gaan.

AC: Hoe is het op een Manx Norton te rijden?

DP: Nou, wat was een hele nieuwe ervaring voor mij – je hebt genoeg bottompower en koppel voorhanden, dus kun je gemakkelijk de bocht uitkomen, maar vergeleken met een moderne machine is er niet zoveel acceleratie. Ik voelde me meteen thuis, want het sturen gaat niet te zwaar en dus is de motor best licht te sturen. Het is overduidelijk dat de hellingshoek die je met deze banden kunt realiseren iets is waar je rekening mee moet houden, maar ik denk dat het grootste verschil met een moderne racer in de trommelremmen zit.
Oh, en het rechts schakelen, wat voor mij ook compleet nieuw was. Je moet dus erg gefocust zijn om geen fout te maken – ik besloot om de achterrem helemaal niet te gebruiken, om het risico te vermijden dat ik per ongeluk met het schakelpedaal zou remmen. Dat ging goed – ik heb geen problemen gehad. Het is echter ook interessant om op deze manier terug in de tijd te gaan en te zien hoe ze vroeger dingen deden en daarna voor wat voor reden dan ook naar het huidige hebben aangepast.