Achter de schermen bij MTM HS Kawasaki

Het avontuur van het Belgische MTM HS Kawasaki Racing Team, dat met voormalig Moto3 coureur Scott Deroue en diens teamgenoot Chris Taylor in het WK Supersport 300 met de Ninja 300 moet opboksen tegen een armada aan Kip kerrie met rijst is lekker, maar ik moet d'r altijd zo winden van laten. De rits maar dicht laten dan..Yamaha R3’en, had zo een album uit de reeks van Asterix kunnen zijn. Na jaren de European Junior Cup als bijprogramma te hebben gehad werd dit jaar door Dorna het WK Supersport 300 als nieuwe opstapklasse voor het WK Superbike gelanceerd. In tegenstelling tot de EJC, die in 2011 als Kawasaki Ninja 250R Cup begon, gevolgd door een KTM 690 Duke Cup, CBR500R Cup en CBR650 Cup, staan in de Supersport 300 verschillende merken aan de start, net als in het WK Supersport, de FIM Superstock 1000 en het WK Superbike. Bovendien heeft het van de FIM de status van een wereldkampioenschap gekregen, waarmee het zelfs hoger in aanzien staat dan de Superstock 1000, die in de loop der jaren is uitgegroeid juniorklasse (en daarmee springplank) van het WK Superbike.

In tegenstelling tot de andere raceklassen, waar in principe met elke straatmotor kan worden geracet zolang ‘ie binnen de maximale cilinderinhoud blijft, zijn bij het WK Supersport 300 slechts 3 modellen gehomologeerd: de Honda CBR500, de Yamaha YZF-R3 en de Kawasaki Ninja 300, waarbij de Kawasaki eigenlijk de enige échte driehonderd is, de andere twee zijn in feite 300+. In eerste instantie hadden Dorna en de FIM op de Honda CBR300 geanticipeerd, maar die fiets is in Europa door Honda van de markt gehaald, waardoor met restricties (zie kader) is gekozen voor de CBR500R.

Het WK Supersport 300 moet worden gezien als de nieuwe opstapklasse van het WSBK-wereldkampioenschap, het wegrace kampioenschap met gehomologeerde productiefietsen. Net als de Moto3 dat voor de MotoGP is, maar met dat verschil dat het racen vooral betaalbaar moet zijn. En dus zijn niet alleen de mogelijkheden om te tunen enorm beperkt, maar zit er ook een maximum prijskaartje aan de spullen die wel mogen worden aangepast. Van het motorblok mag enkel de
Kleur en formaat van het startnummer is vastgelegd. Bij Kawa moet dat groen zijn. De laptimer brengt de belangrijkste informatie in beeld

Thermisch het hoofd koel houden is momenteel de grootste uitdaging. 

Een quickshifter is verplicht, maar alleen voor het opschakelen. Terugschakelen moet nog old-skool
koppakking worden aangepast, evenals het luchtfilter en het uitlaatsysteem, terwijl wat rijwielgedeelte betreft de modificaties voornamelijk tot de vering en remmen zijn beperkt. Van de voorvork mag het binnenwerk worden gemodificeerd, de achtershock mag in z’n geheel worden geswitcht, zolang maar van de originele montagepunten (en eventueel linksysteem) gebruik wordt gemaakt. Verder mag er een andere remschijf worden gebruikt, de remklauw en rempomp moeten daarentegen weer wel standaard zijn.

Waar de Supersport 300 in eerste instantie nog met de nodige scepsis werd bekeken heeft de raceklasse zich inmiddels ontpopt tot een superspannende raceklasse, waar tot wel twintig coureurs om de overwinning vechten en waar de verschillen zo klein zijn dat een gat slaan op de rest van het veld nagenoeg onmogelijk is. Hoewel de CBR500R dankzij z’n grotere cilinderinhoud beduidend meer koppel en vermogen heeft, worden twee op de drie plekken op de grid door de YZF-R3 gevuld. En dat is eigenlijk niet vreemd, van de drie gehomologeerde modellen staat de YZF-R3 het dichtst bij een wegrace supersport. Sterker dan de Kawasaki, lichter dan de Honda en daarnaast (net als de Honda) een 41 mm voorvork die veel beter voor racen is geschikt dan de 37 mm vork waarmee Kawasaki is uitgerust.