Test: Yamaha MT-07

De reden dat het geen extreme makeover is geworden is eenvoudig: de motor moet én z’n toegankelijkheid behouden, én blijven spelen in dezelfde klasse. Maak je ‘m te goed, dan wordt ie ook te duur en komt te dicht in de buurt van de MT-09. Nu blijft het met €7.999,- nog altijd een keurig nette prijs. Om dit te kunnen is men gewoon slim geweest. Wat er aan een kant bij komt, is er aan de andere kant ook weer een beetje vanaf gegaan. De kunststofdelen zijn rondom wel opgefrist, De enige motor waar zo'n fluokleurtje in je kleding wel bij past. Dan moet je het aantrekken ookmaar een stuk minder complex geworden waardoor de productiekosten ook meteen lager werden. De foto’s laten zien dat dat niet ten koste is gegaan van de vormgeving. Wel hebben de engineers nog eens goed gekeken naar de motor en gezocht naar manieren om toch iets toe te kunnen voegen.

Zo is bijvoorbeeld het zadel voor zowel rijder als passagier wat groter geworden, zodat je meer ruimte hebt om te zitten. Prima. De tank is nieuw vormgegeven en sluit dus net wat anders aan bij je knieën. Persoonlijk vind ik het een klein beetje jammer dat de tank niet meer zo ‘doorloopt’ onder het zadel als voorheen, maar dat maakt voor de vorm van het zadel zelf niet uit. Bovendien blijkt dat juist daar de panelen veel te lijden hebben qua slijtage van gebruik. Nu niet meer dus. Het is wel bewust gedaan, om juist –zo kun je het inderdaad ook bekijken- het zadel wat verder door te laten lopen. Dat geeft volgens Yamaha een beter gevoel met de motor.

Hoewel het met de blauwe ook eigenlijk best leuk combineert. Wie combineert dit als eerste met de gele wielen?

Vergis je niet, de MT-07 is retebelangrijk voor Yamaha. Sowieso neemt de (hyper) naked markt ruim de helft van de totale verkoopcijfers voor z’n rekening, daarbinnen is het uitgerekend die MT-07 die in z’n eentje bijna twee keer zo veel verkoopt als de  nummer twee in de lijst, de MT09. Hetzelfde kan worden gezegd over de 35 kW a2 versie. Nu Europa val plan is deze regeling
Het is nog steeds typisch een MT07, maar daarom moet je twee keer kijken. Maar dan zie je ook wel

dat er toch veel veranderd is. Luchthappers geven een stoer uiterlijk, de koplamp is net wat mooier

en alles combineert goed met wat behouden is. De fluokleur is nog steeds iets waar alleen Yamaha

mee wegkomt. En het echte verschil zit dan nog eens onderhuids.... nog verder uit te breiden wordt het zelfs nog belangrijker. Ook daar is de MT-07 een belangrijk model voor.

Goed, genoeg reden dus en genoeg om over na te denken. Dat het ze dus gelukt is om deze tegenstijdige eisen van een nieuwe jas en een beter weggedrag versus lage kosten en grote toegankelijkheid in één pakket te combineren is al lovenswaardig, zelfs zonder er een meter mee te rijden. Maar goed, dat hebben we dus ook gedaan, onder breed uiteenlopende omstandigheden. Groep 1 om te vertrekken, dat betekent snel ontbijten en als eerste de helm op om aan de route te beginnen. Normaal gesproken  zijn we zo lui als een motorrijder, maar vandaag even niet. Het gaat regenen en niet zo’n beetje ook. Dus is het zaak voor die tijd zo veel mogelijk te rijden en hopelijk ook de foto’s af te ronden.

Geen ingewikkeld menu betekent weinig bemoeien met knopjes, wat tegenwoordig gelijk staat aan lekker snel gewend. Gas geven, stoppen, schakelen en sturen, dan heb je het wel weer een beetje gehad. Maar de manier waarop is dan wel weer kenmerkend. Een motor als de MT-07 zal toch als vanzelf moeten gaan. Dat klopt ook wel redelijk, als we ons eerst als op eieren via de straten pal bij de kust richting snelweg begeven. Het regent hier niet vaak en door stof, zand, zout en andere zaken met een z zijn de wegen hier spekglad, al helemaal als het vochtig is zoals nu. Dat is goed te merken als ik nauwelijks iets hoef te doen om toch het achterwiel aan het spinnen te krijgen, terwijl dat niet mijn bedoeling was. Maar goed, eenmaal op de snelweg voor een kort stukje gaat het prima. Snel daarna draaien we weer van de snelweg af om een weg richting heuvels te zoeken. En dan begint het feest. Snap ook meteen waarom we deze route rijden; de weg is net iets smaller en de bochten net iets krapper, wat de MT perfect in de kaart speelt.