Zoeken

Vijfdubbeltest Maxiscooters

Kymco AK550; voor sport en spel

30 oktober 2017

Een vlaggenschip maxiscooter waarbij geen compromissen zijn gesloten voor wat betreft dagelijks comfort en écht rijplezier, zo omschrijft Kymco de AK550, die voor het eerst op de 2015 Tokyo Motor Show als K50 Concept werd gepresenteerd en eind vorig jaar op de EIMCA in Milaan De TMAX de Supersport onder de scooters? Dat zou je denken, en dan komt Kymco ineens met deze AK550als definitief productiemodel werd voorgesteld. En om maar meteen met de deur in huis te vallen, dat is zeker geen blufpraat geweest.

Alleen al wat design betreft is Kymco duidelijk voor een sportieve uitstraling gegaan, maar dan wel met een vleugje sierlijkheid. De scherpe lijnen doen denken aan een ZX-10R, terwijl de fraai gevormde ledverlichting (zeker het achterlicht) de AK550 een high-end uitstraling geeft. Ook wat uitrusting betreft is de AK550 meer dan compleet: handvatverwarming behoort net als bandenspanningscontrole tot de standaarduitrusting en in de console zijn twee niet-afsluitbare opbergvakjes voorzien (waarvan één met 12V-aansluiting), terwijl de ruimte onder het zadel plaats biedt aan twee integraalhelmen. Eigenlijk dus niets dan lof, totdat je hebt plaatsgenomen op het 785 mm hoge zadel met goed gepositioneerde lendesteun en je ogen vallen op de gedateerde knopjes met onlogische bediening, het wat onhandige sleutelloos contactslot en het ronduit lelijke Als de TMAX een R1 is, dan is dit zeker een H2?dashboard dat uit de hoogtijdagen van Knight Rider dateert en in het zonlicht amper afleesbaar is. Nu zijn twee van die klachten volgens de Nederlandse importeur inmiddels al door Kymco aangepast: een verbeterde bediening van het contactslot en een aangepaste (lees: versterkte) lichtsensor van het display, waarmee het probleem van afleesbaarheid zou opgelost zijn.

Ga echter even aan die minpunten voorbij en neem plaats op het goed gepolsterde zadel, waarop je probleemloos 200 kilometer onafgebroken doorbrengt. Vanaf het moment dat je de AK550 hebt opgestart wordt je duidelijk dat dit niet zomaar een meelopertje is. Uit de fraaie einddemper klinkt een donkere, haast agressieve brul, waarmee de AK550 duidelijk te kennen geeft klaar voor de strijd te zijn. Met ingeknepen voorrem iets té enthousiast op het gas en voor je ’t weet sta je voor een Antwerps stoplicht in dikke rook gehuld (sorry, ik kon het écht niet laten). De 550cc paralleltwin levert een topvermogen van 54 pk bij 7.500 toeren per minuut en dat zijn er maar liefst 9 meer dan de Yamaha TMAX, model dat de enginieurs in Taiwan duidelijk voor ogen hebben gehouden tijdens de ontwikkeling van de AK550. In dit gezelschap is de AK550 dan ook onnavolgbaar snel, enkel de X-ADV weet ‘m in een direct gevecht te verslaan. Voor de mindere dagen heeft Kymco trouwens een rustiger regenmodus voorzien, maar switchen kan alleen als je stilstaat en eerlijk gezegd merkten wij niet echt een verschil. Op de snelweg perst de AK550 er een topsnelheid van 165 km/u uit, waarbij je nog steeds prima uit de wind zit.
Sportief ten voeten uit, alleen jammer van het display dat een beetje té hoog Knightrider gehalte heeft. 

Radiale Brembo remmen en een bizar vet geluid. Nog vragen?

En verrassend genoeg ook nog eens veel opbergruimte. En Keyless ride
Bovendien is het ruitje in hoogte instelbaar, hoewel je daarvoor wel even de gereedschapskist moet aanspreken. De goede windgeleiding is ook terug te vinden in het verbruik, dat met 4,7 l./100 km  absoluut netjes is.

Het ijzersterke motorblok met lekker sportief geluid is echter niet het enige waarmee de AK550 overtuigt. Minstens zo goed is het rijwielgedeelte, waar door de Taiwanezen duidelijk flink over is nagedacht. Het tweecilinder motorblok is in een aluminium frame gemonteerd, de twee 15” wielen met Metzeler Feelfree rubber worden aan de voorkant via een 41 mm upside down voorvork en langs achteren middels een aluminium achterbrug met een horizontaal gemonteerde achtershock afgeveerd. Dat klinkt als een rijwielgedeelte van een normale motorfiets, waardoor de AK550 inderdaad als een échte motor stuurt en rijdt. Sterker, eenmaal mijn thuiscircuit… excuus, dijkweggetje opgestuurd hebben vier sportieve naked-rijders (waaronder twee supermotards) geen schijn van kans. Na overduidelijk mij te hebben opgewacht werd door het viertal de jacht weer ingezet, ongetwijfeld met als doel mij (het liefst op het achterwiel) weer voorbij te gaan, maar in plaats daarvan werden ze op een koude douche getrakteerd. Het is dat je geen tank tussen je benen hebt en de voeten iets naar voren op de vloerplaat staan Ga denk ik nog vlug een extra rondje doen(of recht naar voren in de cruiserzit) anders zou je zweren dat je met een normale motor aan het knallen bent. Op het krappe werk is de AK550 dankzij z’n 15” wielen vliegensvlug, terwijl de sportief afgestelde vering de Kymco ook in snelle bochten overtuigend stabiel maakt. Keerzijde is wel dat de AK in de binnenstad vol kinderkopweggetjes oncomfortabel aanvoelt, maar dat nemen we graag voor lief. Iets meer comfort zou wenselijk zijn geweest, maar echt storend is het niet. Ook aan grondspeling ontbreekt het de AK550 niet, hoezeer ik ook m’n stinkende best heb gedaan ben ik er niet in geslaagd iets aan de grond te rijden. Ook de vierzuiger Brembo monoblocs sluiten naadloos aan bij het sportieve karakter van de AK550: ondanks de lekkere bite nog steeds goed te doseren en bovendien bij de remproef vanaf 70 km/u goed voor de kortste remweg van dit vijftal. Puik.

Dus: stuurt als een scheermes, is rijkelijk uitgerust en gooit hoge ogen wat opbergmogelijkheden betreft, maar wel met gedateerde knopjes, een Knight Rider display en iets minder luxe afwerking. Maar dan misschien wel zijn sterkste troef: deze Kymco AK550 haal je in huis voor minder dan 10.000 euro  (€ 9.890 in België, € 11.499 in Nederland) en dat is een koopje vergeleken met de X-ADV, de C 650 GT en de TMAX DX.

Tekst: Ed Smits

Sterk presterende motor, stabiel en goed sturend rijwielgedeelte, potige remmen, prijs

Gedateerd dashboard en knoppenwinkel, weinig effectieve regenmodus, hard aanvoelen op minder goed wegdek