Test: Triumph Street Triple S A2

Okay, qua looks krijgt de Triumph een vette plus maar hoe zal het de 35kW vergaan op de openbare weg? Zal het geringe vermogen snel gaan vervelen? Merk je iets van de geknepen vermogen? Is er genoeg beleving? Vragen waar wij de antwoorden reeds van kennen, even geduld dus nog. Voordat we het contact omdraaien en de 3 cilinder tot leven wekken nog even zowel de rem-
Hadden we al gezegd dat 'ie tot in de puntjes gelijk is aan de gewone Street Triple S?

Zelfs het 660 blok is qua uiterlijk niet van het 765 blok te onderscheiden. Prima remmen trouwens, die 'simpele' Nissins.  en koppelingshendel verstellen naar je wens en dan kan het feest beginnen. Soepel laat de Street Triple zich in beweging brengen en zonder erop te letten rijden we in de stad al snel in z’n 6. Gaat prima met 50 km/h en van daaruit versnellen kost de Triumph ook geen moeite. Soepele machine en dat vertaalt zich na het einde van de testperiode in een gemiddeld verbruik van bijna 1 op 20.

Willen we wat meer beleving dan draaien we simpelweg wat meer aan het gas en dan blijkt de geknepen versie nog steeds te imponeren. Doordat de uitlaat uitmond onder je lichaam en de ingenieurs werk hebben gemaakt van het inlaatgeluid beleef je tussen de 4.000 en 6.000 toeren een geluidsensatie die heel erg plezierig binnenkomt. Dit tezamen met het lichte stuurwerk zorgt ervoor dat een beginnende motorijder(ster) zich gelijk op zijn of haar gemak voelt zonder daarbij zich hoeft te ‘schamen’ voor het uiterlijk van de motorfiets. Maar ook de ervaren rijder(ster) zal zich vermaken op de 660 in full trim. Ik heb – net als Ed later de week – de motorfiets bereden zoals je bijna 80 procent van de tijd rijdt. Dus gewoon woon-werk, lekker een avondje of Ed's visie

Aangenaam verrast was ik van de Street Triple S in 35 kW trim. Niet alleen is er wat uiterlijk en stuureigenschappen betreft geen enkel verschil met de standaard ’S’ die we eerder dit jaar al tegenover de Z900 hadden gezet, ook wat koppel betreft voelt ‘ie behoorlijk sterk. Tenminste, zolang je niet boven de 6-7.000 toeren uitkomt. Houdt de naald van de fraaie toerenteller in het gebied tussen de 4 en 6-7 duizend toeren per minuut en je wordt niet alleen verwend met een waanzinnig inlaatgeluid dat écht verslavend is (hoezo sound-engineering?), maar ook met een acceleratie die amper voor een ‘normale’ fiets onderdoet. Zolang je aan het sturen bent (zoals op ons vaste ‘rondje over de dijk’) voelt het echt niet alsof je iets tekort komt, pas bovenin merk je direct dat ‘ie is gesmoord en voelt het alsof de keel wordt dichtgeknepen. 

Ook op de snelweg weet de Street Triple S 35 kW echt wel z’n mannetje te staan. Wat topsnelheid betreft is bij 167 km/u de puf er wel behoorlijk uit (in vierde versnelling grijpt bij 162 km/u de begrenzer in, vijf en zes zijn wat dat aangaat nu in feite overdrive en komen als de motor naar 70 kW is omgezet pas goed tot hun recht), maar dat is nog altijd dik boven s’ lands wettelijke maximumsnelheid. Ook de rollende acceleratie vanaf 100 km/u in zesde versnelling stelt, binnen no-time zit je op 125 km/u en meer dan dat heb je op de snelweg niet vaak nodig om even vlug in te halen. Wie nog durft te stellen dat 35 kW niet vooruit te branden is heeft denk ik nog nooit op deze Street Triple S 35 kW gereden… weekendje toeren met of zonder vrienden en dan merk je met deze 35kW zelfs niet dat je met een geknepen motorfiets aan het rijden bent. Natuurlijk merk je bij snel accelereren dat hij iets minder heeft, maar als je dan in achterhoofd weet dat je over 2 jaar naar 70kW mag!

Naast het fijne rijden, wat zorgt die triple voor beleving trouwens, ankert hij ook goed. Nissin’s met dubbele zuigers voor en een Brembo enkelpots achter zorgen voor de vertraging en natuurlijk helpt het ABS een handje als het even anders kan. Tractiecontrole kan aan of uit maar dat heb je bij deze niet echt nodig. Of je moet veelvuldig in de grote stad rijden met veel tramrails en witte verdrijvingsvlakken…  Anders dan bij zijn sterkere broers hoef je je bij de Street Triple 660 geen zorgen te maken over het instellen of verstellen van demping en vering want dat kan simpelweg gewoon niet. Vind ik persoonlijk een uitkomst want wat er niet opzit kan ook niet kapot en ze weten in Hinckley heus wel hoe je een motorfiets moet bouwen. Ed heeft daar misschien een andere mening over want die heeft een trekje om een motorfiets net iets meer te pijnigen dan de gemiddelde rijder(ster). Hoewel, met de Triumph slechts een weekeindje tot zijn beschikking kwam ook hij tot de volgende conclusie.

Looks, geluid, koppel middengebied, alles behalve saai

Instelbereik spiegels, misschien een tikkie te prijzig voor een beginnend A2 motorrijder?