Test: Kawasaki Versys 650 SE

Op voorhand dachten we d’r best kort over te kunnen zijn. De lijst met vernieuwingen die Kawasaki voor 2017 had gemeld was nog korter dan het partijprogramma van Geert Wilders’ PVV, waardoor in onze ogen de 2017 Versys 650 nog gewoon dezelfde Versys 650 als afgelopen jaar zou zijn. En het jaar ervoor. Vooruit, Kawasaki had eindelijk onze smeekbeden verhoord en het digitale display nu met een versnellingsindicator uitgebreid (waarvoor hulde), verder was het blok aan Euro4 aangepast en moest de hoogteverstelling van het windscherm zijn verbeterd. En, niet te vergeten, een nieuwe SE versie – dat Dachten we dat ondeugend knallen uit het vocabulaire van de Versys 650 was geschraptvoor Special Edition staat, maar waarvan het ‘special’ zich heeft beperkt tot een KRT kleurstelling met in grote letters Versys op de zijpanelen en de zijkant van de tank. Ziet er weliswaar best vet uit, maar om nou echt van een vernieuwing te spreken. Mwoah.  Een kort nieuwsbericht zou hebben volstaan. Foto erbij. Klaar.

Dachten we.

Tot we in de Portugese Algarve daadwerkelijk kennismaakten met de 2017 Versys 650 SE. Alsof de Kawasaki Racing Team kleurstelling de Versys in één klap een heel stuk sportiever had gemaakt. In het zonovergoten heuvelachtige gebied boven Lagos liet de Versys 650 zich van een heel andere (lees: heerlijk speelse) kant zien, een kant waarvan we dachten dat ‘ie met de grote metamorfose eind 2014 verloren was gegaan.

Om dat toe te lichten gaan we even terug in de geschiedenis van de fiets. We schrijven het jaar 2007 als Kawasaki de Versys lanceert, een kekke, controversieel vormgegeven hoogpoter op basis van de paralleltwin van de ER-6 als tegenhanger van de Suzuki V-Strom en Honda Transalp. Hoe lelijk ‘ie ook was, van meet af aan was de schrijvende pers laaiend enthousiast, maar alle bonuspunten die de Versys in vergelijkingstesten in de wacht wist te slepen bleken voor de consument juist een reden te zijn om de Versys te laten staan. Werd de Versys door ons (en al die andere media) geroemd om z’n speelse karakter (man-o-man wat hebben we toch lol gehad in de Alpen) – een enorm lichtvoetige gooi- en smijtfiets pur sang die dankzij het levendige motorblok zelfs in tweede versnelling spontaan het voorwiel optilde. Laat 'ie zich in de Algarve ineens van een héél andere kant zienBleken juist dát stuk voor stuk argumenten te zijn waarom de consument toch voor de V-Strom koos. Die lomer, zwaarder en minder kwiek was, maar die ze wel het gevoel gaf een échte motor tussen de benen te hebben. En niet te vergeten de slimme marketing van Suzuki zelf, die dankzij de V-Strom Adventure Tour de V-Strom al snel wisten neer te zetten als de ultieme middenklasse Adventure fiets.

Ander vaatje

Dát moest anders en dus werd bij de tweede generatie in 2014 uit een heel ander vaatje getapt. Hoe anders bleek al snel op de zonovergoten, maar wel ijskoude en deels besneeuwde wegen rond de Etna op Sicilië. Ja, hij was er qua looks enorm op vooruit gegaan, maar het speelse karakter waar het eerste model zo om was geroemd had nu plaats gemaakt voor burgerlijke degelijkheid. Alsof je van Pennywise naar Jan Smit overstapt, zoiets. Het bleek een gouden zet en op zich ook begrijpelijk, hoe ontzettend vet de punkrock van Pennywise ook klinkt, met Jan Smit bereik je nu eenmaal een veel groter publiek. De verkoopcijfers spraken boekdelen: waar van de oude Versys er in 2014 bij ons in Nederland maar een handjevol (18 om precies te zijn) werden verkocht ging de nieuwe in 2015 als warme broodjes over de toonbank. In z’n eerste jaar werden er al 131 Versys 650’s aan de man (of vrouw) gebracht, wat het afgelopen jaar (na wat door Kawasaki een ‘strategische herpositionering’ werd genoemd) tot 235 units groeide. Daarmee had de Versys wat aantallen betreft in twee jaar tijd de
Dat ruitje, da's nu gemakkelijker in hoogte te stellen. Die N in het display, die zat er vorig jaar nog niet

Cool, die groene spiraal. Alleen bij de SE. De vering is trouwens zowel voor als achter instelbaar, niet dat we daar behoefte aan hebben gehad. Zelfs niet op 't circuit

Die ogen, daar kun je dus zo een zijkoffer insteken. Het blok is - los van Euro4 - niet gewijzigd, maar voelde toch wat frisser aan V-Strom 650 al bijna ingehaald. Eigenlijk zelfs helemaal, als je de units die door de branche (dealer/importeur) zelf op kenteken zijn gezet buiten beschouwing laat.

Het overgrote deel (86% om precies te zijn) is volgens Kawasaki inclusief optiepakket de deur uitgegaan. Ook voor dit jaar heeft Kawasaki een drietal optiepakketten bedacht: de Tourer Kit met mono-key zijkoffers (incl. luxe binnentassen), handkappen en een tankpad à € 699, de Tourer+ Kit met nog aanvullend LED mistlampen à € 1.199 en de Grand Tourer Kit waar nog een mono-key topkoffer bij inzit.

Pas tijdens mijn trip afgelopen jaar dwars door Maleisië kwam de Versys pas goed tot z’n recht. Terwijl ik het prachtige landschap vol palmboomplantages aan me voorbij liet gaan merkte ik op dat ik intens aan het genieten was. Van de geweldige natuur van Maleisië, maar zeer zeker ook van de Versys 650 waarvan ik toen een heel andere kant leerde kennen. En waarderen. De fiets ontpopte zich tot een perfecte reisgenoot en liet me daar aan de andere kant van de wereld zien waarom ‘ie nu wél door het grote publiek werd gewaardeerd. Maar dat kwam met name doordat bij het tempo de nadruk veel meer op genieten en veel minder op onbesuisd knallen lag.