Zoeken

Megatest: Harley-Davidson 2018 Softail line-up

Milwaukee-Eight 107 en 114

12 oktober 2017

De nieuwe Softail familie, die vanaf dit jaar dus uit 8 modellen bestaat (Fat Boy, Heritage Classic, Low Rider, Softail Slim, Deluxe, Breakout, Fat Bob en Street Bob), wordt aangedreven door de vorig jaar in de Touring familie gelanceerde Milwaukee-Eight 107 V-Twin, die in een compleet nieuw rijwielgedeelte is gemonteerd. Het nieuwe frame heeft nog Wie nog durft te zeggen dat Harleys die hoek niet om te krijgen zijnsteeds de Harley-kenmerkende klassieke Softail look, waarbij de achtershock uit het zicht onder het zadel is geplaatst, wat de motoren de looks van een hardtail machine geeft (snap jij nog waarom ze ’t dan Softail en niet Hardtail hebben genoemd?). Volgens Harley is hetnieuwe frame op zich maar liefst 65%! stijver voor verbeterde handling, wat heeft geresulteerd in een toegenomen stijfheid van het chassis als geheel van 34%. Doordat het frame minder complex is gemaakt is het aantal onderdelen gehalveerd en het aantal lasnaden met 22% gereduceerd. In totaal is er 15-20% aan gewicht bespaard voor een snellere respons.

Hoewel alle acht de frames qua lay-out hetzelfde zijn, zijn er toch kleine verschillen te ontdekken. Zo zijn er twee verschillende achterbruggen, een voor de smalle en een voor de brede banden. Het brede chassis is 5,89 kilo lichter, terwijl bij het smalle chassis maar liefst 8,16 kilo aan gewicht is bespaard. Het tweede verschil zit ‘m in het balhoofd, dat bij de verschillende modellen onder verschillende hoeken in het frame is geplaatst. Compleet nieuw en voor Harley-begrippen revolutionair is de Showa Dual Bending Valve voorvork, die vorig jaar voor het eerst op de Touring modellen is geïntroduceerd en nu dus ook z’n weg heeft gevonden naar de nieuwe Softail familie. Met uitzondering van de Fat Bob, want die is als enige van een upside down voorvork voorzien. Naast de nieuwe voorvork met 130 mm veerweg is ook achter een nieuwe monoshock onder het zadel gemonteerd, in Erfgoed ten voeten uit, en dat al onafgebroken 115 jaar. Doet niemand ze nadrie verschillende uitvoeringen: niet instelbaar, met haaksleutel instelbare veervoorspanning of met hydraulische wartel instelbare veervoorspanning.

Kloppend hart van de nieuwe Softail familie zijn de vorig jaar gelanceerde Milwaukee-Eight 107 en 114 45° V-Twins, waarvan de lay-out nog steeds gelijk is aan de eerste Knucklehead. “Zie je die geleidebuis van de stoterstang? Dat onderdeel stamt van de eerste Knucklehead uit 1936. Daar is al die jaren niks aan veranderd,” aldus een van Harley’s technische mannen die ook bij de presentatie aanwezig was. Toch zit er een wezenlijk verschil tussen de Milwaukee-Eight voor de Touring modellen en de Milwaukee-Eight voor de Softail familie en dat verschil heet vloeistofkoeling. Of beter gezegd, geen vloeistofkoeling, want waar bij de Touring modellen vanwege de forse kuipen vloeistofkoeling noodzakelijk was om het blok thermisch onder controle te houden bleek olie/luchtkoeling bij de Softail modellen afdoende te zijn. En om je voor te zijn: ja, we weten dat olie ook een vloeistof is en daarmee de Milwaukee-Eight van de Softail familie strikt genomen ook vloeistofkoeling heeft, maar met datzelfde gemak zouden we ook kunnen stellen dat het allemaal gewoon luchtkoeling is, per slot van rekening wordt de olie en/of koelvloeistof ook weer door lucht gekoeld. De Milwaukee-Eight 107 heeft een cilinderinhoud van 107 ci, ofwel 1.745 cc uit een boring x slag van 100 x 111,1 mm, terwijl de Milwaukee-Eight 114 een cilinderinhoud van 114 ci, ofwel 1.868 cc heeft. Vertaald naar koppel hebben we ’t over 145 Nm bij 3.000 toeren voor de 107 en 155 Nm bij hetzelfde toerental voor de 114. Altijd weer dezelfden die de koffie nog niet op hebben. Jongens, opschieten, it giet oanVolgens de Amerikanen is de Milwaukee-Eight 107 drie motorlengtes sneller (15%) bij een sprint van 0-60 mph ten opzichte van het oude Twin-Cam motorblok en is de 114 nog eens twee motorlengtes sneller (9%) dan de 107 bij dezelfde sprint.

Om trillingen te voorkomen, of beter gezegd, irritante trillingen, want aangename trillingen zijn d’r nog steeds, heeft Harley dubbele tegengesteld roterende balansassen toegepast, terwijl het in- en uitlaattraject zorgvuldig is samengesteld om Harley-kenmerkende ‘potato-potato-potato’ geluid, het geluid dat ze enkele jaren geleden nog hebben geprobeerd juridisch vast te leggen (maar wat dus niet is gelukt) ten gehore te brengen. Net als in het verleden, maar dan met minder mechanische geluiden. Bijkomend voordeel van de balansassen (en dus minder trillingen) is dat het motorblok nu star in het frame kon worden gemonteerd, Dit of poker, aan jou de keuswat bij de hogere stijfheid van het geheel heeft bijgedragen. Volgens Harley zijn de compleet nieuwe Softail modellen tot wel 17 kilo lichter dan hun voorgangers, wat moet hebben geresulteerd in betere handling, betere remmen en betere performance.

Dat moesten we maar eens gaan zien. Om ons een zo goed mogelijk beeld te geven van wat je zoal met één frame en één motorblok (oké, we weten het: meerdere geometrieën en twee verschillende cilinderinhouden) kunt doen heeft Harley vier van de acht nieuwe Softail modellen mee naar Spanje gebracht (of moeten we nu zeggen, Catalonië?). Vier modellen die misschien wel als de vier uitersten van de Softail familie kunnen worden gezien, van superklassieke cruiser Heritage Classic tot superbruut en stoere Breakout met 245 mm brede achterband en daartussen de Fat Bob en Street Bob als lekker speelgoed.