Husqvarna SM450R

Conclusie

Qua rijden valt er weinig op deze SuperMotard aan te merken. Tenminste, als je het bekijkt vanuit het oogpunt waarmee hij op de markt is gezet. De motor pakt goed op, heeft een goede gasrespons en was tijdens onze test ook nog eens opmerkelijk zuinig (gemiddeld 1:17,5). De motor stuurt erg licht en precies en ondanks (of misschien juist wel dankzij) de soepele en comfortabele vering is het rijwielgedeelte gewoon strak. Pak de juiste dijk en je zult je vrienden vaak genoeg het nakijken geven. En dat is uiteindelijk toch het doel waarvoor Husqvarna deze SM450R op de markt heeft gezet.

Maar helaas heeft deze motor ook zijn beperkingen. Want hij mag dan uitblinken in het korte werk of in de stad, eigenlijk is dat ook meteen het enige waar hij voor gebruikt kan worden. Snelweg rijden is not-done (tenzij je het leuk vindt om achter de vrachtauto's te blijven hangen) en bij langdurig op kruissnelheid rijden heeft de motor de neiging om af en toe een vonk over te slaan. Ook de trillingen van het motorblok (ondanks zijn balansas) komen dan steeds merkbaarder naar boven. (Maar zijn nog altijd peanuts ten opzichte van de oude generatie een-cilinders) OWas Husqvarna een merk dat in het verleden niet bepaald uitblonk in betrouwbaarheid (pas vanaf 1999 zijn de motoren uitgerust met een oliepomp), met de introductie van de SM450R rekent de fabriek definitief af met deze zwarte pagina in hun inmiddels 100 jarig bestaan. Men heeft zoveel vertrouwen in de nieuwe modellen dat men twee jaar garantie (ongeacht het aantal kilometers) afgeeft op alle SM motoren, waaronder dus ook deze SM450R. En daarmee geeft men de concurrentie duidelijk het nakijken. Husqvarna gaat zelfs nog een stap verder, want ook als je met de SM450R gaat racen blijft de fabrieksgarantie gelden. Weliswaar met enige restricties, maar toch. De enige voorwaarde die Husqvarna stelt is dat de motor elke 5000km een beurt moet hebben. (Of bij competitie gebruik elke 5 uur.) Hetgeen de betrouwbaarheid alleen maar onderstreept, want onderhoudsintervallen van 1000km waren in het verleden niet ongebruikelijk.f was het nou dat ik me op die saaie rechte wegen dusdanig verveelde dat ik overal op ging letten? Het reeds genoemde controle lampje van de stadsverlichting en de ontbrekende verlichting van de km teller zijn ook voor verbetering vatbaar. En als laatste vind ik het ontbreken van een contactslot toch ook een minpunt. In hun missie om zoveel mogelijk gewicht te besparen heeft men hier toch voor verkeerde zuinigheid gekozen, want het blijft een lugubere gedachte dat iedere boerenlul met je motor weg kan rijden als jij net bij de kassa staat om je benzine af te rekenen. (En leg dat maar eens uit aan je verzekeringsmaatschappij als je na diefstal je contactsleutels dient in te leveren.)

Daarbij is deze SM450R alles behalve goedkoop, want er dienen nog altijd ruim 20.000 Oudhollandse guldens over de toonbank te gaan voordat je je eigenaar van deze motor mag noemen. En dat is zeker fors te noemen, niet alleen omdat een gemiddelde supersport slechts enkele duidenden Euro's duurder is, maar ook omdat zijn naaste concurrenten (SM570R of KTM 660 SMC) op hetzelfde prijsniveau liggen en daarbij wel een krachtigere motor hebben. Bij KTM heeft men dan ook nog eens voor WP vering gekozen, waar bij deze motor het met Italiaanse leveranciers moet doen. Niet dat er iets op de vering is aan te merken, verre van dat, maar het zou de Zweden hebben gesierd als ze voor het (Zweedse) Ohlins hadden gekozen, wat dan meteen het prijskaartje van € 9299 zou hebben gerechtvaardigd.

Maar goed, we begonnen dit verhaal met de stelling dat steeds meer Supersport rijders overwegen om een SuperMotard te kopen vanwege de lowspeed fun factor. En laat dat nou precies zijn wat deze SM450R van a tot z uitschreeuwt. En dan maal je niet om een foutief lampje, trillende handvatten of een ontbrekend contactslot, want je bent zo druk bezig met sturen (en niet te vergeten genieten) dat je wel andere dingen hebt om je druk over te maken. En dan hebben we het nog niet eens gehad over datgene wat deze motor zo bijzonder maakt, want dat mag toch wel het geluid zijn. Het is onvoorstelbaar hoe men, in een tijd dat alles schoner en stiller moet, het voor elkaar heeft gekregen om zulke vette klappen uit deze een-cilinder te persen. Hang aan het gas en je zult verwent worden met een slurp uit de airbox die zijn weerga niet kent. "In the midnight hour she cried- more more more. With a rebel yell she cried -more more more", weet u nog?

En die prijs? Ach, een hobby kost geld en we kunnen nog altijd de Euro hiervan de schuld geven. Als een kroegbaas tegenwoordig twee Euro durft te vragen voor een biertje, wie zijn wij dan om te klagen. Want ook dat biertje laten we niet staan.

Met dank aan Paul Bon van bon motoren voor het beschikbaar stellen van de Husky