Uit de praktijk: Airoh GP500

De GP500 is volgens de Italianen het resultaat is van een intensieve samenwerking tussen topcoureurs en de Airoh technici. Vervaardigd van 100% Carbon Kevlar is de helm uitzonderlijk licht én stijf, volgens onze keukenweegschaal weegt de helm 1.278 gram en dat is inclusief niet verdampt zweet van een jaar. Om je een goed beeld van dit gewicht te geven: de GP500 is meer dan 400 gram lichter dan de Arai RX-7V. Om over de hele range van maten - de GP500 is leverbaar in de maten XS t/m XL - de dikte van de binnenschaal zo constant mogelijk te houden wordt de buitenschaal in 3 verschillende maten gemaakt. De helm is leverbaar in de kleuren zwart en wit en in een Loris Capirossi replica, bijzonder zijn echter de designs die deels alleen in blanke lak gespoten zijn, waardoor het Carbon Kerval er mooi uitspringt.

De helm is aan de voorkant van drie dubbele luchtinlaten en aan de zij- en achterkant van twee dubbele luchtuitlaten voorzien, die voor de nodige verfrissing moeten zorgen. De bediening van de kinstuk-ventilatie is aan de binnenkant aangebracht, waardoor deze alleen open of dicht kan worden gezet als je de helm niet op hebt. Echt groot zijn de verschillen tussen ventilatie open en dicht trouwens niet, maar dat is bij meer helmen het geval. Tenminste, bij lekker warm weer, bij temperaturen tot een graadje of 10 is de dan best wel koude luchtstroom wel degelijk te voelen. Bij deze lage temperaturen ontstaat er ook een irritante luchtstroom achter het vizier, waardoor mijn ogen zelfs gingen tranen. Doordat de helm aan de voorkant erg dicht op het gezicht zit, heeft het vizier bij lage temperaturen ondanks het standaard voorziene verzonken Pinlock de neiging om in de zone rond de neus te beslaan. De condens ontstaat aan de binnenkant van het Pinlock (en dus niet zoals vaak het geval is tussen Pinlock en vizier), en is daardoor gelukkig wel in een haal als natte druppels weg te vegen.

Waar bij veel helmen standaard een blank vizier is voorzien is dit bij de GP500 al 50% getint, daarnaast is ook nog een donker vizier leverbaar dat direct door ons werd gemonteerd. De enige keer dat we met het 50% getinte standaard vizier reden was tijdens de avondsessies met de Kawasaki Ninja H 
Het vizier wordt door middel van een dop met ingenieus borgsysteem bevestigd. Belangrijk is wel dat de uitstekende lip naar achteren wijst, anders valt de borgpen niet in het gat
 
Het vizier gaat maar beperkt open, waardoor je in supersport houding tegen de rand van het vizier aankijkt. De helm heeft ventilatie in het kindeel, op het voorhoofd en door middel van een scoop op de helm
 
Dankzij het Emergency Release System kunnen de wangstukken in geval van nood snel worden verwijderd, de borging van de lus is echter een beetje knullig2R op het circuit van Qatar. Het wisselen van vizier gaat trouwens kinderlijk eenvoudig: door het knopje in te drukken ontgrendelt de afsluitdop en kan deze een halve slag worden gedraaid en worden verwijderd. Bij het weer terugplaatsen van de afsluitdop is het echter wel zaak dat op de juiste manier te doen, de eerste keer monteerden we ‘m een halve slag verkeerd, waardoor de dop niet vergrendelde en we de dop tijdens het rijden verloren. Het vizier zit echter zo stevig op de montageplaat dat de kans erg klein is dat het onder het rijden loslaat.

Over veiligheid heeft men bij Airoh goed nagedacht: de luchtscoops bovenop de helm zijn met dubbelzijdig tape aangebracht en breken bij een val dus meteen af (waardoor de helm dus nergens achter kan blijven haken, met alle nare gevolgen voor je nek tot gevolg). Daarnaast zijn de wangstukken van een Emergency Release System voorzien, waardoor deze langs de onderkant eenvoudig te verwijderen zijn en de helm na een crash recht van het hoofd kan worden gehaald. Om de wangstukken te verwijderen zijn lussen aangebracht die onder elastisch band zijn geborgen, maar deze wilden tijdens het rijden nog wel eens losschieten en irritant tegen de nek gaan klapperen. Uiteraard heeft de GP500 een kinband met een dubbel D-sluiting.

Airoh heeft de GP500 gepositioneerd in het supersportieve segment voor zowel op straat als op het circuit, maar dan zal je wel over goed getrainde nekspieren moeten beschikken. Het blikveld naar boven toe is redelijk beperkt, waardoor plat op de tank het hoofd voor het gevoel best ver achterover moet worden gekanteld om niet tegen de binnenkant van de helm aan te moeten kijken - en waarmee het blikveld naar voren wordt beperkt. Voor getrainde atleten met goede nekspieren waarschijnlijk geen probleem, maar voor wie bierglazen aan de mond brengen ook als training ziet waarschijnlijk een ander verhaal. Ook viel het op dat de opening van het vizier beperkt is, waardoor je in supersport zithouding tegen de onderkant van het vizier aankijkt. Nu heb je daar op het circuit nooit last van, simpelweg omdat je alleen in je uitloopronde het vizier misschien open zult doen, maar op straat kan dat wel degelijk irritant zijn. Het vergrendel mechanisme van het vizier werkt trouwens perfect, de drie standen (open, halfopen, dicht) hebben een stevige en heldere vergrendeling en blijft daardoor te allen tijde in de gekozen stand, maar is desondanks nog steeds wel gemakkelijk te bedienen.