Binnenkort: eerste test Kawasaki Z1000R

Heeft de Z1000 zoals ‘ie nu is nog wel bestaansrecht, of moet ‘ie flink worden opgewaardeerd met geavanceerde elektronica en een topvermogen van richting de 200 pk, had het journalistengarde zich hardop afgevraagd toen door Kawasaki de nieuwe Z900 werd gepresenteerd. 

Met de ervaring van de Z900 nog fris in het geheugen durven we nu, nu we de Z1000R hebben gereden, wel te stellen dat Kawasaki met de Z900 geen broedermoord heeft gedaan. Waar de Z900 uitblinkt door lichtvoetige stuureigenschappen in combinatie met een krachtig blok zijn de Z1000 en Z1000R een brok dynamiet die verrassend goed te sturen zijn. 

Dat verrassend goed sturen komt met name voor rekening van de nieuwe Z1000R, die onder andere betere vering en betere remmen heeft dan de standaard Z1000. Wat de 2-17 Z1000 en Z1000R gemeen hebben is het linksysteem van de achtershock dat is aangepast, maar het grote verschil wordt bij de R door de Öhlins achtershock gemaakt die beduidend comfortabeler is. Waardoor ook op de minder strakke wegen van de Algarve het gas nog steeds vol tegen de stuit aangaat.

Op het circuit zijn wat achterveer betreft de verschillen wat comfort betreft echter minimaal, het voordeel van de Öhlins is wel dat de veervoorspanning middels een los reservoir eenvoudig hoger kan worden gezet, wat de grondspeling ten goede zal komen. Buiten de voetsteunen reden we ditmaal echter niets aan de grond, en ook dat is in het verleden wel anders geweest.

Een uitgebreide test van de 2017 Z1000R en korte impressie van de ‘gewone’ Z1000 zal binnenkort op Motorfreaks te lezen zijn.